Sa sambingay sa Ebanghelyo, ang Ginoo gipakasama sa usa ka amahan nga nagsugo sa iyang duha ka mga anak sa pagtrabaho ngadto sa iyang parasan. Ang unang anak mibalibad, apan sa pagkataudtaud miusab sa iyang hunahuna ug miadto sa parasan aron magtrabaho. Ang ikaduha miyango sa sugo sa amahan, apan wala tuod moadto sa parasan. Ug nangutana si Jesus, “Kinsa man niining duha ang nagbuhat sa gusto sa amahan?”
Ang mga naminaw ni Jesus mitubag, “Ang unang anak”. Ug sakto sila tungod kay dili man igo ang mga pulong o panaad para sa Ginoo. Ang pulong kinahanglan pagaubanan sa buhat, kay kon dili wala kini kapuslanan. Si Kristo mismo nag-ingon, “Dili tanan nga moingon ‘Ginoo! Ginoo!’ ang makasaulod sa Gingharian sa Langit.”
Gipasabut sa Ebanghelyo nga ang unang anak maoy nagrepresentar sa mga mga makasasala – sama sa mga kobrador sa buhis ug mga babaye nga daotan og reputasyon. Sa ilang mga sayop nga binuhatan tabla ra nga sila mibalibad sa sugo sa Langitnong Amahan. Apan sa ilang pagkadungog sa mensahe ni Juan, mibiya sila sa ilang karaang kinabuhi ug misugod paglakaw padulong sa Dios. Ang ikaduhang anak maoy nagdala sa pagkatawo sa mga pangulong pari ug mga Pariseo. Sila ang misanong sa Kasabutan tali ni Yahweh ug sa katawhan sa Israel, apan wala sila mosunod sa tawag ni Juan alang sa paghinulsol ug pagbiya sa sala.
Ang mga kobrador sa buhis ug ang mga daotang babaye nakakita sa ilang pagkamakasasala ug nagpakita sila og interes nga magbag-o sa kaugalingon. Apan, ang mga pangulong pari ug mga Pariseo wala makakita sa ilang pagkamakasasala. Para kanila, sila matarong atubangan sa Dios, ug wala sila manginahanglan og pagbag-o sa kaugalingon. Nagtoo sila nga sila ang modelo sa kaayo ug katarong. Sila ang angay sundon; ug dili ang mosunod. Sa Ingles, kining maong batasan atong gitawag og “self-righteousness”, ang pagkabuta sa kaugalingong kahuyang ug kasal-anan. Nalimot ang mga Pariseo ug mga pangulong pari nga bisan ang pinakamatarong nga tawo masayop man, labing menos, pito ka higayon matag adlaw.
Kining Ebanghelyo naghagit kanato sa pagsanong sa hagit sa pagbiya sa sala ug sa pagsugod paglakaw uban ni Kristo. Dili na importante kon unsa kita kangil-ad karon. Hinumduman nato nga mas dako ang kalooy sa Dios kaysa atong pagkamasalaypon. Bisan gani ang mga kobrador sa buhis ug ang mga daotang babaye nag-una sa Gingharian sa Dios tungod sa ilang desisyon sa pagsunod sa dalan ni Kristo. Busa, magmapaubsanon kita nga modawat sa atong pagkamasalaypon ug magsugod kita sa pagpuyo og matarong nga kinabuhi. Pangayoon ta ang panabang sa Dios aron sa kanunay makabaton kita og igong kusog sa pagpakigbatok sa tentasyon ug sa paghimo sa angay nga buhaton.
Pamalandongan nato kini:
1. Nakakita ba kita ug nakadawat sa atong pagkamasalaypon?
2. Human madungog ang hagit sa ebanghelyo, nakahukom ba kita nga mobiya sa daotang binuhatan aron sa pagsunod ni Kristo?