Kadaugan sa Krus (A)

Num 21:4-9; Phil 2:6-11; Jn 3:13-17

Usa ka pari ang gihangyo nga maghilog sa usa ka himalatyon. Pag-abot niya sa ospital, naabtan niya ang pasyente nga galisud na sa pagginhawa. Gipakita sa pari ang usa ka crucifix nga iyang gihawiran dayon og pangutana, “kahibalo ka ba og unsa kining akong gidala?”

“Oo padre”, mitubag ang masakiton, “Salamat kay imo kong gidalhan og isdang tinap-anan!”

Gisaulog nato karon ang kapistahan sa Kadaugan sa Santa Krus. Adunay kasaysayan kining maong kasaulogan. Niadtong ikatulo ka siglo, si Helena, ang inahan ni Emperor Constantine, naghimo og dakong misyon sa pagpangita sa krus ni Kristo didto sa Jerusalem.  Nagpakubkob siya sa usa ka lugar nga gitawag og kalbaryo ug didto nakaplagan nila ang tulo ka krus. Aron mapamatud-an kon asa aning tulo ang krus ni Kristo, nagdala sila og usa ka masakitong babaye ug usa ka patay nga lawas. Ginaingon nga sa dihang gitapion ang ikatulo nga krus sa masakiton, naayo ang babaye. Ug sa dihang gipatong ang mao gihapong krus sa lungon, nabuhi ang patay.

Si Makarios, ang patriarch sa Jerusalem niadtong tungora, mipatuboy sa gitoohan nga krus ni Kristo sa usa ka plataporma aron simbahon sa mga tawo.  Unya, si Helena nagpatukod og simbahan nga maoy nahimong balay sa maong krus. Ang maong simbahan gitawag og Church of the Holy Sepulchre ug gikonsagra sa Septembre 13, 335. Ang sunod nga adlaw gideklara isip tinuig nga kapistahan sa kadaugan sa Krus ni Kristo.

Makahuloganon kining kapistahan tungod sa tulo ka rason:

Una, gusto nato nga handumon ang gihimo sa Dios diha ni Kristo didto sa kalbaryo. Gisakripisyo niya ang iyang kinabuhi, giula niya ang iyang dugo aron iyang mabayran ang mga sala sa tawo. Siya ang midawat sa silot nga angay unta para kanato. Ang krus gigamit sa mga Romanhon nga instrumento sa pagsilot sa usa ka kriminal o makasasala. Nahimo kining simbolo sa kamatayon. Diha ni Kristo, ang krus nahimong instrumento sa pagpasaylo sa tanang masalaypon. Nahimo kining simbolo sa kaluwasan ug sa kinabuhi. Pinaagi sa krus napadayag sa Dios ang iyang gugma sa tawo – gugma nga walay makatupong ug walay kinutuban. Nasayran nato karon nga kining Dios nga atong gisimba andam nga maghago ug mag-antos aron nga kita makabaton sa kinabuhing madagayaon.

Ikaduha, gusto nato nga ipadayag sa makusganong paagi ang kabililhon sa simbolo sa krus diha sa inadlaw-adlaw natong kinabuhi. Gisangyaw nato ang kadaugan sa krus sa matag higayon nga kita manguros aron pagpangayo sa Diosnong bendisyon – sa dili pa kita mangaon, magdula, magtrabaho, magtuon, matulog ug uban pang gimbuhaton. Gisangyaw usab nato ang gahum sa krus diha sa atong pagsul-ob og mga necklace nga adunay krus ug diha sa atong pagpamutang og crucifix sa atong panimalay, opisina, tindahan, eskuylahan ug sakyanan. Masaligon kita nga pinaagi sa timaan sa krus kita pagaubanan kanunay sa makaluwas nga gahum ni Kristo.

Ug sa katapusan, buot nato pahinumduman ang atong kaugalingon sa dakong hagit ni Kristo nga mao ang paghikalimot sa kaugalingon ug ang pagpas-an sa krus sa matag adlaw. Para sa mga kalibutanon, ang krus angay nga likayan kay anaa niini ang kalisdanan, kapait, kapakyasan ug kapildihan. Apan alang kanato nga mga sumusunod ni Kristo, ang krus mahimong atubangon o pas-anon aron makahatag og kinabuhi sa uban. Sa pagkatinuod, ang tawo nga dili makamao magsakripisyo, dili usab makamao mahigugma. Ang kadaugan sa krus ni Kristo atong masangyaw karong panahona dili lamang sa atong pagsul-ob og krusipiho o sa pagpanaud og krusipiho sa atong panimalay kondili diha sa atong paghago ug pagsakripisyo para sa kaayohan sa ubang tawo, ilabi na para sa mga kabos ug mga nag-antos.