Ika-3 nga Domingo sa Ordinaryo nga Panahon (B)

Jon 3:1-5, 10; 1 Cor 7:29-31; Mk 1:14-20

Ang titser naghisgot mahitungod sa isda nga lumod (whale). Iyang gipasabut sa mga estudyante nga bisan dako kini nga isda, dili kini makatulon og tawo tungod kay gamay lang ang iyang tilaok.

Usa ka bata ang miingon, “Mam, si Jonas gilamoy sa lumod.”

Miinsister ang titser nga dili kini posible kay lage gamay ang tilaok sa lumod.

Apan, miinsister usab ang bata: “Mam, dili gyud masayop ang bibliya. Natulon si Jonas sa lumod.” Ug midugang ang bata sa pag-ingon, “Sagdi lang mam kay inig adto nako sa langit, pangutan-on nako si Jonas.”

“Unya kon tua si Jonas sa impyerno, unsaon man nato?” Nangutana ang titser.

Ug mitubag ang bata, “Nah, ikaw nay mangutana niya mam!”

Ang unang pagbasa nagstorya mahitungod kang Jonas nga gitahasan sa Ginoo nga muadto sa usa ka lugar nga ginganlan og Ninive aron sa pagsangyaw batok sa mga tawo tungod sa ilang mangil-ad nga binuhatan. Matud pa sa mga batid sa Bibliya, kining Ninive usa ka dakong ciudad diin ang mga tawo wala nay kahadlok sa Dios. Para sa kadaghanang mga Hudeyo niadtong panahona, ang Ninive wala nay paglaum nga maluwas. Adunay rason ang nahiunang pagdumili ni Jonas nga magsangyaw sa maong lugar. Nasayud siya nga bugal-bugalan lang unya siya o patyon sa mga tawo sa Ninive. Para kang Jonas, mas maayo pa nga tumanon sa Dios ang iyang nahiunang plano nga laglagon ang katawhan sa Ninive.

Ang labing kahibulungang bahin sa storya sa kinabuhi ni Jonas dili ang iyang pagpuyo ilalum sa tiyan sa dakong isda sulod sa tulo ka adlaw, kondili ang wala damhang pagsanong sa mga tawo sa Ninive human nila madungog ang pagsangyaw ni Jonas. Naminaw sila, nagpu-asa ug nagsakripisyo aron ipakita ang ilang paghinulsol, ug nagsugod pagpuyo sa kabubut-on sa Dios. Siguro, nahingangha si Jonas sa iyang kaugalingon sa dihang nakita niya kini ug nasabtan niya nga walay imposible sa Ginoo. Ang Dios, dili siya, ang mag-usab sa kasingkasing sa tawo.

Ang ebanghelyo nagsaysay nga si Hesus nagsugod sa iyang ministeryo pinaagi sa pag-awhag sa mga tawo sa pagbiya sa ilang daang kinabuhi: “Ania na ang Gingharian sa Dios. Bag-oha ang inyong kinabuhi ug too sa Maayong balita.” Ang gusto sa Ginoo nga matang sa pagbasol mao kanang pagaubanan sa pagtoo sa Maayong Balita. Unsa man ang Maayong Balita? Kini mao nga ang Dios nahigugma sa tanang tawo ug nga gusto Niya nga maluwas ang tawo pinaagi sa pagsunod sa panig-ingnan sa Iyang bugtong Anak nga si Hesus.

Kitang tanan nanginahanglan og kabag-ohan. Sama sa katawhan sa Ninive, kitang tanan makasasala ug adunay kahuyang. Gihigugma kita sa Dios ug gusto Niya kita nga pasayloon. Mao man gani nga nagpadala siya sa Iyang Anak, ang bag-ong Jonas, aron nga magdani kanato sa pagbiya sa daan tang kinabuhi ug sa pagpuyo sa mga paagi sa Dios.

Ang pangutana karon: Andam ka ba nga magbag-o o maghinulsol? Basin moiingon kita “Unya na lang” o kaha “Sayo pa man; inig katigulang na lang nako”. Mahilig ra ba kita sa “Last two minutes”. Anha na kita magkabuang sa pagpangita og pari kon magtinga na ta. Dili kini maayo nga batasan. Kung gusto kita nga mosanong sa kabubut-on sa Dios, karon na ug di na ta maglangan! Si Hesus mismo ang miingon, “Karon na ang panahon. Bag-oha ang inyong kinabuhi.” Nasayud ang Dios nga kon mag ugma-ugma kita, dako ang puruhan nga dili gyud kita makahinulsol sa tinuoray nga paagi.

Karong adlawa, gisaulog nato ang dakong kapistahan sa Pagbag-o sa Kinabuhi ni San Pablo. Nasayud kita unsa kangitngit ang kinabuhi niining tawhana sa wala pa siya mahimong sumusunod ni Kristo. Usa siya ka dakong tiglutos sa mga Kristyanos. Apan ang Ginoo milihok kaniya. Didto sa dalan paingon sa Damasco, gipadaygan si Pablo sa presensya ni Kristo pinaagi sa dakong kahayag ug sa mga pulong, “Saulo! Saulo! Nganong gilutos mo ako?”. Nabuta si Pablo human niadtong hitaboa, apan didto nagsugod ang kabag-ohan sa iyang kinabuhi. Pinaagi kang Ananias, usa ka tawo nga sulondon sa Dios, si Pablo nakakita pag-usab ug nakadawat sa dakong misyon sa pagsangyaw sa Maayong Balita ngadto sa mga pagano.

Kon nagtoo kita nga grabe na kangil-ad ang atong kinabuhi ug nga wala na kitay paglaum pang maluwas, hinumduman nato ang katawhan sa Ninive ug ang pagkatawo ni Pablo. Walay imposible sa Ginoo. Ang gugma sa Dios mas dako pa kaysa sa atong mga sala. Busa dili na kita maglangan. Karon na ang panahon. Bag-ohon na nato ang atong kinabuhi.