Ika-5 nga Domingo sa Kwaresma (B)

Jer 31:31-34; Heb 5:7-9; Jn 12:20-33

Naandan sa managtiayong Tikyo ug Tikya nga mag-ampo sa estasyon sa krus sulod sa Simhanan matag Biernes. Human sa ikalima ka poste, si Tikya miingon: "Tikyo, wala ka ba mahibulong nga mura man og nagkabaskog ang Ginoo?" Ug si Tikyo mitubag: "Natingala bitaw pud ko day." Unya nadunggan na lang nilang duha ang padre kora diha sa ilang luyo nga miingon: "Hoy, naunsa bang gasugod man mo sa katapusang estasyon! Tua ra ang una sa atbang ay?"

Ang ebanghelyo naghatag kanato og timailhan nga nagkaduol na ang Semana Santa – ang panahon kanus-a saulogon nato ang pagpasakit, pagkamatay ug pagkabanhaw sa atong Ginoo. Nganong magsaulog man ta? Di ba angay unta nga magmagul-anon ta atubangan sa kasakit ug kamatayon? Para sa kadaghanan, ang kamatayon mao ang katapusan sa kinabuhi, panahon sa kasub-anan. Apan para kang Kristo, ang kamatayon mao ang adlaw sa iyang kahimayaan, panahon sa kalipay ug kadaogan. Siya mismo miingon: "Karon miabut na ang panahon nga pasidunggan pag-ayo ang Anak sa Tawo." Ang Dios Amahan nagpasidungog kaniya tungod kay gihalad man niya ang iyang kinabuhi para sa katawhan, usa ka pagpakita sa gugma nga dili malabwan. Kita usab makabaton sa susamang himaya kon matinud-anon ang atong pagsunod kang Kristo -- sa iyang kinabuhi sa pag-alagad ug pagsakripisyo para sa uban.

Ang panahon sa kwaresma nagpahinumdum kanato nga kita makahatag lamang sa kinabuhi kon kita andam nga malimot sa kaugalingon ug magsakripisyo para sa uban. Si Kristo naghulagway niining maong kamatuoran pinaagi sa pag-ingon: “Ang usa ka trigo dili modaghan gawas kon kini mahagbong sa yuta ug mamatay. Kon mamatay kini, mutubo ug mamunga kini og daghan.” Sa susamang paagi, kitang mga tawo magmabungahon lamang kon kita makamao mopatay sa atong tawhanong kalaog, modawat sa kasakitan, ug maghalad sa kaugalingon para sa kaayohan sa uban. Ang usa ka ginikanan, pananglitan, dili gayud makahatag og maayong kaugmaon sa iyang anak kon siya maghunahuna lamang sa iyang kaugalingong kalipay. Ang usa ka matutudlo usab dili makahatag og maayong pagtulun-an sa mga estudyante kon siya dili makamao maghago sa iyang kaugalingon diha sa pagtudlo.

Ang paghikalimot sa kaugalingong kailibgon ug ang matinud-anong pagpangalagad maoy magdala kanato sa kahimayaan ug sa kinabuhing dayon. Si Kristo mismo ang nag-ingon: “Ang mahigugma sa iyang kinabuhi mawad-an hinuon niini. Apan ang magsalikway sa iyang kinabuhi niining kalibutana, makabaton sa kinabuhi nga walay katapusan."