Ika-24 nga Domingo sa Ordinaryong Panahon (B)

Is 50:4-9; Jas 2:14-18;Mk 8:27-35

Adunay mga tawo nga moingon: “Ganahan gyud mi sa among pari kay dili lakawan, sige lang naa sulod sa kombento. Kini siya ang tinuod nga pari!” Naa puy uban mosulti: “Nindot ang among pari kay disente manamit, hilomon ug pino og linihokan. Kini ang santos nga pari.” Pero, aduna man puy moingon: “Tsada kaayo ang among pari kay makamao makighugoyhugoy, bugoybugoy ug dili estrikto.” Naa pa gyuy mosulti: “Mas okay ang among pari kay nindot mowali. Mura'g tingog ni Lord. Da bes gyud na pari!”

Unsa may gipasabut aning mga nagkalainlaing komento sa mga tawo mahitungod sa ilang pari? Sa klaro nga pagkasulti, ang mga tawo ganahan sa pari nga mosibo sa ilang hunahuna unsa ang pari. Apan, nagpasabut ba kini nga sakto ang ilang kahibalo sa pagkapari? Dili man tingali.

Usa ka pari ang nahimong inila nga magwawali. Bisan asa siya magmisa, modugok ang mga tawo nga gustong maminaw sa iyang wali. Matag higayon nga matapos ang iyang wali, manindog ang tanan ug mopakpak sa ilang mga kamot.

Nanghambog kining pari sa iyang obispo. “Bishop, siguro nadunggan na nimo kon unsa kadaghan ang mga tawo nga mamakpak sa akong pagwali.”

“Oo padre, nabalitaan nako”, matud sa obispo. “Maayo kay human sa imong pagwali mamakpak ang mga tawo. Pero si Kristo baya human sa iyang pagwali, gilansang sa Krus ug gipatay sa mga tawo.”

Ang pari usa ka “alter Christus” (o sama kang Kristo). Sa iyang pagsangyaw, ang pari angay nga mosulti sa tinuod, dili sa unsay ganahan nga madunggan sa mga tawo. Ang kamatuoran usahay sakit paminawon. Ug tungod niini, ang usa ka matinud-anon nga magwawali, sama kang Kristo, usahay pagasakiton ug patyon tungod sa kamatuoran nga iyang giwali.

Sa ebanghelyo karon, atong nasayran nga nagkalain-lain ang pag-ila sa mga tawo kang Jesus. Tungod sa iyang pagkamaayo ug sa iyang mainitong pagsangyaw, ang mga tawo motandi kaniya kang Juan Magbubunyag, kang Elias ug sa ubang mga propeta. Apan, walay usa nga nakatugkad sa iyang tinuod nga pagka-siya. Busa si Jesus nangutana sa iyang mga tinun-an, “Para kaninyo kinsa man ako?” Ug si Pedro miingon, “Ikaw mao ang Kristo (o Mesiyas)!”

Sakto ang tubag ni Pedro, apan ang iyang pagsabut mahitungod sa Mesiyas lahi kaysa pagsabut ni Jesus sa iyang kaugalingon. Sa dihang si Jesus naghisgot sa iyang umaabut nga pag-antos ug kamatayon gikan sa kamot sa mga lederes, mga pangulong pari ug mga magtutudlo sa Balaod, gibadlong siya ni Pedro, “Ginoo, dili kana mahitabo kanimo!” Si Pedro ug ang kadaghanan sa mga Judeyo adunay kaugalingong pagsabut mahitungod sa Mesiyas. Ang Kristo, para kanila, usa ka political ug military leader (sama kang propeta Elias ug hari David) nga makig-away para kanila ug moluwas sa Israel batok sa tanang mga kaaway. Apan, para kang Jesus, ang Mesiyas moluwas sa tawo pinaagi sa paghalad sa iyang kinabuhi.

Gipangutana ni Pope John Paul II ang grupo sa mga kabataan: “Unsa man ang pinakauna nga letra sa Alpabeto sa Ginoo?”

Ang mga bata mitubag: “Letra nga 'A'!”

Apan ang Santo Papa miingon: “Dili. Para sa Ginoo, ang labing una nga letra mao ang “t” tungod kay dinhi makita ang timaan sa krus.”

Sa mga mata sa kalibutan, ang krus maoy simbolo sa kabangis ug sa kamatayon, apan sa mata sa Dios, ang krus maoy timaan sa dakong gugma ug sa kinabuhi. Para sa mga tawo, ang krus simbolo sa kaulawan ug kapildihan, apan para sa Dios, ang krus maoy timaan sa himaya ug kadaogan. Gani, ang gugma mahimo lamang tinuod kon kini andam magsakripisyo ug maghatag sa kaugalingon para sa uban. Mao kini ang matang sa gugma nga gipakita ni Jesus kanato. “Wala nay makatupong sa gugma sa usa ka tawo nga mohalad sa iyang kinabuhi para sa usa ka higala.”

“Para kaninyo si kinsa man ako?” Kining pangutana ni Jesus para sa iyang mga tinun-an magpahinumdum kanato sa kabililhon sa sakto nga pag-ila kaniya. Ang sakto nga pag-ila sa Dios makatabang kanato sa pagsabut sa atong kinabuhi ug misyon diha sa Simbahan. Samtang ang sayop nga pag-ila sa Dios kasagaran maoy hinungdan sa sayop nga pagsabut sa kinabuhi nga Kristohanon.

Duha ka bata ang nag-estoryahanay atubangan sa larawan ni Jesus. Nangutana ang usa kanila, “Ngano man nga bisan asa kita magbarog magsunodsunod ang mga mata ni Jesus kanato?”

Ug mitubag ang laing bata sa pag-ingon, “Nagsige man gud na siya og bantay kon unsay sala nga atong mahimo.”

Apan miingon ang unang bata: “Dili tingali oy. Magsunodsunod ang mga mata ni Jesus kanato tungod kay magbantay man na siya nga walay daotang mahitabo kanato.”

Kon magtoo kita nga si Jesus usa ka hariharion o maisogon nga Dios, malagmit magpuyo kita kanunay nga puno sa kahadlok kaniya. Mosunod kita sa balaod dili tungod kay nasayod kita nga kini ang sakto kondili tungod lamang sa kahadlok sa silot sa Dios. Apan, kon mailhan nato si Jesus nga usa ka Maayong Magbalantay o mahigugmaong Dios, malagmit nga magpuyo kita nga masaligon ug malipayon. Mosunod kita sa iyang mga sugo dili tungod sa kahadlok sa silot sa impyerno kondili tungod kay kumbinsido kita nga kini ang makaayo kanato.

Diha sa ebanghelyo, tabla ra nga giingnan kita ni Kristo: “Kon kamo tinuod nga akong mga sumusunod, nan angay lamang nga kamo mosunod sa akong mga lakang. Kalimti usab ninyo ang inyong kaugalingon, pas-ana usab ninyo ang inyong krus, ug ihalad usab ninyo ang inyong kinabuhi para sa uban.”