Mateo 5:1-12
Karong adlawa atong gipasidunggan ang tanang mga Santos sa Simbahan. Kinsa man ang mga Santos? Nindot kaayo palandungon nga sa unang mga yugto sa atong Simbahan, ang tanang nabunyagan diha ni Kristo ginatawag og “Mga Santos”. Pananglitan, sa iyang unang sulat ngadto sa taga Corinto, si San Pablo miingon: “Gibalaan kamo diha ni Kristo, gitawag nga mahimong mga santos, uban sa tanang tawo nga motawag kang Jesu-Cristo nga ila ug atong Dios” (1:2). Sa pagkatinuod, kitang tanan nga nabunyagan diha ni Kristo nabalaan na tungod kay kita nahiusa na uban kaniya. Apan gitawag pa gihapon kita sa pagkasantos aron sa matag adlaw mag-anam kita kahisama kang Cristo nga atong Ginoo.
Karong adlawa atong gipasidunggan ang tanang mga Santos sa Simbahan. Kinsa man ang mga Santos? Nindot kaayo palandungon nga sa unang mga yugto sa atong Simbahan, ang tanang nabunyagan diha ni Kristo ginatawag og “Mga Santos”. Pananglitan, sa iyang unang sulat ngadto sa taga Corinto, si San Pablo miingon: “Gibalaan kamo diha ni Kristo, gitawag nga mahimong mga santos, uban sa tanang tawo nga motawag kang Jesu-Cristo nga ila ug atong Dios” (1:2). Sa pagkatinuod, kitang tanan nga nabunyagan diha ni Kristo nabalaan na tungod kay kita nahiusa na uban kaniya. Apan gitawag pa gihapon kita sa pagkasantos aron sa matag adlaw mag-anam kita kahisama kang Cristo nga atong Ginoo.
Tungod sa kasinatian sa sala, hinayhinay nabalewala natong mga Kristiyanos ang kamatuoran sa atong pagkabalaan ug pagkasantos. Siguro, matag usa kanato mobati og kaulaw nga tawgon og santos tungod sa atong mga kahuyang ug inadlaw-adlaw nga kalapasan. Ug sa hinayhinay, atong nabatasan ang pagtawag og “santos” niadto lamang pipila nga gideklarar nga mga santos sa Simbahan. Sila maoy nahimong mga modelo sa kabalaan ug sa katarong; sila usab ang tigpangama o tigpanalipud para sa tanang mga sumusunod ni Cristo.
Bisan adunay mga giila nga santos sa Simbahan, dili nato angay kalimtan ang talagsaong dignidad sa atong pagkabinunyagan. Pinaagi sa bunyag kita gibalaan na diha ni Cristo ug gitawag nga mahimong mga santos sa Dios. Ang pagbalaan sa kaugalingon maoy bokasyon sa tanang Kristiyano. Mao kini ang giingon ni San Pablo ngadto sa taga Efeso: “Sukad pa sa sinugdanan kamo gipili na diha ni Kristo nga mahimong balaan ug limpyo atubangan sa Ginoo” (1:3-4).
Unsaon man nato pagpuyo sa balaan o santos nga kinabuhi? Sa hamubo nga pagkasulti, kini maglangkob sa pagpaminaw kang Cristo, pagsunod sa iyang mga lakang, ug sa pagpabiling matinud-anon haloyo sa tanang kalisdanan. Madunggan nato ang tingog ni Cristo diha sa Balaang Kasulatan, diha sa mga alagad sa Simbahan, ug diha sa pag-ampo pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo. Masunod nato ang iyang gilaktan diha sa inadlaw-adlaw nato nga pagpangalagad sa atong isigkatawo, ilabina sa mga kabos ug nag-antos. Ug makapabilin kitang matinud-anon kon tinuoray kitang makigbatok sa mga pagsulay ug sa tanang daotan.
Nindot ang giingon sa usa ka magsusulat: “Saints are sinners who keep on trying to do good.” Ikalipay pag-ayo sa Ginoo kon bisan sa atong pagkatawhanon magpadayon kita nga maningkamot sa pagsunod sa kinabuhi sa Iyang Anak nga si Jesus. Kon masayop kita, mangayo kita og pasaylo. Kon madagma kita sa kadaotan, mobangon kita ug magbag-o sa kaugalingon. Sa pagkatinuod, dili sayon ang pagpakasantos, apan posible kini nga atong maangkon tungod sa panabang sa Dios nga maoy labing hingpit ug labing santos.
Niining kaspitahan sa mga santos, atong pasidunggan ug pasalamatan ang atong mga ginikanan, kaigsoonan, kahigalaan ug kasilinganan nga naningkamot pagsunod kang Cristo diha sa ilang tagsatagsa ka kinabuhi. Ang uban kanila nagpuyo na sa kahimayaan uban sa Ginoo ug nakighiusa kanato pinaagi sa ilang balaan nga espiritu.
No comments:
Post a Comment