Josue 24:1-2,
15-18; Efeso 5:21-32; Juan 6:60-69
Unsa may atong
reaksyon kon makadungog kita og pagtulon-an nga lisud sabton ug lisud
buhaton?
Human si Jesus
magsulti mahitungod sa iyang lawas ug dugo nga ihatag para sa mga
tawo isip kalan-on ug ilimnon, daghan sa iyang mga tinun-an ang
miingon: “Lisod kaayo ang maong pagtulon-an. Kinsay makadawat ani?”
Ug tungod niini, daghan kanila mihunong sa pagsunod kang Jesus.
Aduna pay mga
nahiunang pagtulon-an si Jesus nga dili sayon sundon. Pananglitan:
“Kon dunay mosagpa kanimo sa tuong aping, ipasagpa pud ang wala”;
“Pasayloa ang tawo nga makasala kanimo sulod sa kapitoan ka pito ka
higayon”; “Higugmaa ang imong mga kaaway”; ug “Ibaligya ang
imong kabtangan ug ihatag sa mga kabos”. Pila man kanato ang
midumili sa pagsunod kang Cristo tungod ning mga pagtulun-an.
Apan, bisan
daghan ang nibiya kang Jesus, diha gihapoy nagpabilin nga mitoo
kaniya. Sa iyang kabahin si Pedro namulong: “Ginoo, kinsa may lain
namong kapaingnan? Naa kanimo ang mga pulong sa kinabuhing dayon.”
Karong
panahona, si Jesus nagpadayon sa buhat sa pagpanudlo pinaagi sa iyang
Simbahan. Daghang mga tawo ang nalamdagan ug nagiyahan tungod sa mga
pagtulon-an nga gisangyaw sa mga obispo, mga pari, mga relihiyoso, ug
mga magtutudlo sa pagtoo. Apan, dili nato malilong nga adunay mga
pagtulon-an sa Simbahan nga dili “popular” o lisud dawaton sa
ubang mga tawo, apil na niini ang mahitungod sa artificial
contraception, premarital sex, divorce, same-sex union, ug uban pa.
Ang pangutana mao kini: Kon maglisud kita og sabut sa usa ka
pagtulon-an sa Simbahan, unsa may angay natong buhaton? Dili ba lang
nato tagdon ang pagtulon-an ug isipon nga kinaraan? Mangluod ba kita
ug mohunong sa pagsimba? Mobalhin ba kita og relihiyon? O kaha,
maningkamot kita sa pagsabut sa pagtulon-an pinaagi sa pagtoon ug
pagpatudlo sa mga tawong adunay dagkong kahibalo?
Para sa usa ka
matinud-anong sakop sa Simbahan, ang naulahing sugyot maoy labing
maayo. Sa dili pa nato sawayon o balewalaon ang usa ka pagtulon-an,
maningkamot una kita sa pagsabot niini. Magbasa kita og mga libro ug
mangayo sa opinyon sa mga respetadong tawo sa Simbahan sama pananglit
sa mga pari ug relihiyoso nga may edukasyon sa teolohiya. Pinaagi sa
pagtoon ug sa pagpaminaw og tambag, ang usa ka tawo malamdagan ug
makahimo sa angay'ng buhaton.
Usa ka
babaye ang masuk-anong miingon sa pari: “Padre, gilainan ko nga
naminaw sa atong pagbasa nga sinulat ni San Pablo. Hunahunaa ra gud
nga giingnan ming mga babaye nga magpaubos ug magmasinugtanon sa
among bana kay kono ang bana maoy ulo sa pamilya sama nga si Cristo
maoy ulo sa Simbahan. Kalain gud ani! Mao ni ang makapadako sa ulo sa
mga bana!”
Unya ang
pari mikuha sa basahon ug kalmado nga mipasabut: “Day, ato una nga
tiwason sa pagbasa ang gisulat ni San Pablo. Siya miingon: 'Ug kamong
mga bana, higugmaa ang inyong asawa sama sa paghigugma ni Cristo sa
iyang simbahan'. Nadungog ba nimo ni Day?”
“Oo,
padre”, mitubag ang babaye.
“Unya,
kahibalo baka giunsa paghigugma sa Dios ang iyang Simbahan?”
nangutana ang pari.
Abtik nga
mitubag ang babaye: “Oo, padre. Garabe nga paghigugma. Gihalad gud
niya ang Iyang kinabuhi para sa Simbahan.”
Ug ang pari
miingon: “Mao kana ang gisugo ni San Pablo sa tanang mga bana.
Angay nila alagaran ug pakamatyan ang ilang asawa. Karon, nasuko ka
pa ba ni San Pablo?”
Mipahiyum
ang babaye ug miingon, “Dili na padre oy.”
