Dt 8:2-3, 14b-16a; 1 Cor 10:16-17; Jn 6:51-58
Niining kapistahan sa Corpus Christi, gipahinumduman kita sa duha ka klase nga pagsabot sa Lawas ni Kristo.
Una sa tanan, ang Lawas ni Kristo mao ang Eukaristiya nga atong dawaton sulod sa Santos nga Misa. Ang Corpus Christi mao ang lawas ug dugo ni Hesus nga gihatag para sa atong kinabuhi ug kaluwasan. Ang Ebanghelyo karon nagtudlo nga si Kristo mao ang Buhing Pan nga gikan sa langit. Siya lamang ang maghatag og katagbawan sa kauhaw ug kagutom sa atong kasingkasing.
Kon walay igong pagkaon, ang tawo magluya, masakit, ug pwede nga mamatay. Ang tawo nga kanunay gigutom dili gyud magmalipayon. Kon unsa ka importante ang pagkaong materyal sa atong kinabuhi, mao usab ang kabililhon sa Eukaristiya sa atong espirituhanong kinabuhi.
Ang unang pagbasa nagtudlo nga “ang tawo dili mabuhi sa pan lamang, kondili sa matag pulong nga magagikan sa baba sa Ginoo”. Si Kristo mao ang Pulong sa Ginoo, kang kinsang lawas ug dugo atong madawat sa Eukaristiya. Ang Lawas ug Dugo ni Kristo maoy maghatag kanato og kusog batok sa mga pagsuway sa kinabuhi. Mao usab kini ang maghatag kanato og kadasig sa pag-alagad sa Dios ug sa isigkatawo. Pinaagi sa makanunayong pagdawat sa Eukaristiya, atong makab-ot ang tinuod nga kalipay ug ang kinabuhing dayon.
Ning kapistahan sa Corpus Christi, angay natong hatagan og bili ang pahimangno ni San Pablo: “Kon may mokaon sa pan ug moinum sa kalis nga dili angayan, makasala siya batok sa lawas ug dugo sa Ginoo”. Busa, kinahanglan “magsusi ang matag usa sa kaugalingon sa dili pa mokaon sa pan ug moinum sa bino aron dili makaon ug mainom ang kaugalingong kondenasyon, kay wala siya moila sa Lawas ni Kristo” (1 Cor 11:27-29).
Ang ikaduha nga pagsabut sa Lawas ni Kristo mao ang Katawhan sa Dios. Si San Pablo, diha sa ikaduhang pagbasa, nag-ingon: “Ang pan nga atong gibahinbahin, dili ba, pagkalawat man sa lawas ni Kristo? Ang pan usa ra. Mao sab ta, bisag daghan, nausa ka lawas; nag-ambitay sa usa ka pan.” Ang tanan diay nga magasunod ug magatoo kang Kristo mahiusa kaniya ug mahimong usa ka lawas uban kaniya.
Kon kita usa ka Lawas ni Kristo, angay kita nga maghigugmaay, magtinabangay, ug magtan-aw sa kahamugaway sa usag-usa. Diha sa Lawas ni Kristo, ang kalipay sa usa, kalipay sa tanan; ang kasakit sa usa, kasakit usab sa tanan. Mao kini ang “Teolohiya sa Lawas” nga gipasabut pag-ayo ni San Pablo sa iyang unang sulat ngadto sa taga-Corinto (12:12-31).
Usa ka higayon niana, gipahimangnoan ni Pablo ang taga Corinto tungod sa ilang pagkabahinbahin ug pagpasagad sa usag usa. Siya nag-ingon: “Ang inyong mga tigom dili na ang panihapon sa Ginoo, kay ang matag usa nagkaon sa kaugalingong pagkaon samtang ang uban gigutum, o naghuboghubog . . . . Tingalig nagtamay mo sa Simbahan sa Dios ug buot ninyo pakaulawan ang walay nahot? Unsay akong isulti? Modayeg ba ko ninyo? Dili!” (1 Cor 11:20-22). Para kang Pablo, ang Eukaristiya mahimo lamang makahuloganon kon kini pagasaulogon sa usa ka katilingban nga nagkahiusa ug nag-inambitay.
Dili igo nga ang katawhan magsaulog sa panihapon sa Ginoo. Importante kaayo nga ang katawhan nga magsaulog niini anaa sa kahimtang nga Kristohanon usab, diin adunay pagtinabangay ug kahiusahan. Kon wala kini, dili panihapon ni Kristo ang atong gisaulog. Bisan unsa kanindot sa atong kasaulogan sa Eukaristiya diha sulod sa simbahan, mahimo kining walay bili kon walay paghigugmaay ug pagpakabana sa usag-usa diha sa gawas sa atong balay alampoanan.
