Ika-33 nga Domingo sa Ordinaryong Panahon (B)

Dan 12:1-3; Heb 10:11-14, 18; Mk 13:24-32

Nakahukom ang Ginoo nga tapuson na ang kalibutan human sa 3 ka adlaw. Busa gipatawag niya ang mga pangulo sa tanang nasud sa usa ka panagtapok aron mandoan sa pagpahibalo sa ilang katawhan mahitungod sa katapusan sa kalibutan. Sa pagpanguli sa mga pangulo, tagsatagsa nilang gipahibalo ang ilang katawhan:

Pope Benedict: “Katawhan sa Dios, aduna akoy daotan ug maayo nga balita. Ang daotang balita mao nga matapos na ang kalibutan human sa 3 ka adlaw; ang maayong balita mao nga makab-ot na nato ang kaluwasan nga atong gipangandoy.”

Obama: “Maisog nga katawhan sa Amerika, aduna akoy daotan ug maayo nga balita. Ang daotang balita mao nga matapos na ang kalibutan human sa 3 ka adlaw; ang maayong balita mao nga dili na kita maproblema sa kahimtang sa Iraq ug Afghanistan.”

Arroyo: “Mahal kong nasud nga Pilipinhon, aduna akoy daotan ug maayo nga balita. Ang daotang balita mao nga matapos na ang kalibutan human sa 3 ka adlaw; ang maayo nga balita mao nga maimpas na ang tanan natong utang.”

Unsa kahay atong bation kon makadungog kita nga matapos na ang kalibutan human sa 3 ka adlaw? Isipon kaha nato kini nga daotang balita o maayong balita? Kasagarang mga tawo motoo nga ang kalibutan aduna gayuy katapusan. Ug daghan kanato, mobati og kahadlok kon makadungog og mga panagna mahitungod niini. Pila na ba ka panagna mahitungod sa katapusan sa kalibutan ang atong nadungog sukad pa sa atong pagkabata?

Ang Balaang Kasulatan aduna usay mga panagna mahitungod sa katapusan sa panahon. Gitawag kini nato og “Apocalyptic Writings”, mga sinulat nga nagpadayag sa mga misteryosong kamatuoran mahitungod sa Ginoo, sa dagan sa kinabuhi sa tawo, ug sa katapusan sa kalibutan. Kabahin aning “Apocalyptic Writings” mao ang unang pagbasa nga gikan sa sulat ni propeta Daniel ug ang ebanghelyo sumala ni San Marcos nga atong nadungog karong adlawa. Si Daniel nagkanayon nga muabot “ang panahon sa labihan kadakong kasakit nga wala pa gayod masinati hangtod karon”. Ug diha sa ebanghelyo, si Jesus mipasabot nga “human sa makalilisang nga panahon, modulom ang adlaw, ang bulan dili na modan-ag, ang mga bitoon mangatagak gikan sa kawanangan, ug matay-og ang tibuok kalibutan.”

Unsa man ang katuyoan aning “Apocalyptic Writings”? Kon atong basahon sa iyang kinatibuk-an, atong masabtan nga kini gisulat dili aron sa pagpanghadlok sa mga tawo kon dili aron sa paghatag og dakong paglaum sa tanang mga magtotoo. Pananglitan, si propeta Daniel nag-ingon nga sa pag-abot sa panahon, “Ang nakabaton og kaalam mosidlak sama sa dan-ag sa kalangitan ug ang nagtudlo og kaangayan sa katawhan mosidlak sama sa kabitoonan hangtod sa kahangturan”. Nga sa ato pa, ang katapusan sa kalibutan mao unya ang adlaw sa kadaogan sa mga matarong. Mao usab kini ang tema sa ebanghelyo: “Makita sa katawhan ang Anak sa Tawo nga moabot diha sa panganod uban sa dakong gahom ug himaya. Ipadala niya ang mga anghel aron pagtigum sa piniling katawhan . . .”

Ang paglaum, dili ang kahadlok, maoy angay nga maghari kanatong mga magtotoo diha sa atong pagpaabot sa Ikaduhang Pagbalik sa Ginoo. Diha sa Santos nga Misa, mag-ampo kita diha sa pag-ingon: “Mangayo kami kanimo, Ginoo, nga imo kaming luwason sa tanang daotan. Hatagi kami sa kalinaw niining panahona aron tinabangan sa imong kalooy mahalikay kami sa tanang kadaot diha sa among mahinangpon nga pagpaabot sa pagbalik sa imong anak nga si Jesu-Cristo among manunubos.” Imbis nga malisang, kitang mga Kristiyano angay nga magmahinangpon sa pag-abot sa katapusan sa kalibutan tungod kay kini mao ang adlaw sa pagbalik ni Jesus, ang adlaw sa atong kaluwasan, kanus-a matapos ang tanang kasakit ug kamatayon.

Gawas sa Dios Amahan, walay laing nasayod sa adlaw o takna sa katapusan sa kalibutan. Tingali mao kini ang pamaagi sa Dios sa pagsukod unsa gayod kita kamatinud-anon ug kamaunongon Kaniya. Kasagaran kanato dili motrabaho sa gimbuhaton kon layo pa ang “deadline” nga adlaw. Aduna kitay kinaiya nga mag-relax una ug magpabagdoybagdoy tungod kay maghunahuna kita nga aduna pay igo nga panahon. Ug tungod niini, daghan kanato mahutdan sa panahon o mamatay nga daghan og “unfinished projects”. Ang tinago nga adlaw sa pag-abot sa Ginoo mao ang maghagit kanato sa pagpuyo sa kinabuhi nga kanunay'ng andam sa adlaw sa paghukom.

Usa ka tigulang nga padre paroko ang naabtan sa iyang assistant nga pari nga nag-inum og usa ka botelya nga beer samtang nagtan-aw sa dula sa basketbol diha sa TV. Kinomedya nga nangutana kining assistant sa tigulang nga pari: “Padre, kon moanhi karon ang anghel sa kamatayon aron pagpahibalo kanimo nga kuhaon kana karong tungang gabii, unsa may buhaton mo?

Ang tigulang nga pari kalmado nga mitubag: “Wala. Tiwason lang nako kining dula ug kining beer. Unya matulog na ako pagkahuman.”

Unsa kaha kita? Andam na ba kita nga makig-atubang sa Ginoo sa adlaw sa paghukom? Tingali kon moanhi si Kamatayon aron pagpahibalo kanato nga mamatay na kita sa sunod adlaw, matarantar dayon kita sa pag-adto sa simbahan, sa pagpangayo og pasaylo, sa pagpakighiuli sa atong mga kaaway, sa pagbayad sa utang, ug sa uban pa. Ang pangutana mao kini: Ngano nga magpaabut pa man kita sa duol nga katapusan? Ngano man nga dili nato buhaton ang angay'ng buhaton karon? Sa eskuylahan, gitudloan kita nga dili maghulat sa ugma unsay atong mahimo karong adlawa. Busa, buhaton na nato ang sakto karon, ug dili na kita magpaabot pa og ugma.