Acts
3: 13-15, 17-19; Ps 4:2, 4, 7-9; 1 Jn 2: 1-5a; Lk 24: 35-48
Sa dihang
nagpakita kanila ang Nabanhaw'ng Ginoo, pwerteng lisanga sa mga
tinun-an. Nagtoo sila nga multo ang ilang nakita. Aron mawala ang
ilang kahadlok, gidapit sila ni Jesus nga motan-aw sa mga samad sa
iyang tiil ug kamot ug mohikam kaniya. Kini aron pagmatuod nga siya
buhi kay ang multo wala may unod ug bukog. Dugang pa niini, mikaon
siya'g sinugba'ng isda sa ilang atubangan aron dili na sila makaingon
nga nagdamgo lang.
Puno sa pasensya
nga gipasabut ni Jesus sa mga tinun-an nga ang nahitabo sa krus dili
usa ka kapakyasan kondili kabahin sa plano sa Dios Amahan. Ang Dios
Anak mag-antos ug mamatay sa krus agi'g bayad sa sala sa kalibutan.
Pinaagi niini makasabut ang mga tawo sa dakong gugma sa Dios para
kanila.
Si Jesus miingon
nga ang tanang gisulti sa balaod ni Moises, sa mga propeta ug sa mga
salmo natuman diha kaniya. Ang mga batid sa Bibliya nakadiskubre nga
sa Daang Kasabutan adunay 324 ka buok panagna mahitungod sa
pagabuhaton sa usa ka Manluluwas. Ug kining tanan nahatagan og
kahulogan diha sa sakripisyo ni Cristo.
Human sa iyang
pagpasabut, gitahasan ni Jesus ang mga tinun-an og dakong misyon sa
pagsangyaw sa Maayong Balita: una, nga ang Anak sa Dios gilansang ug
namatay sa krus alang sa kapasayloan sa sala; ikaduha, nga siya
nabanhaw ug mibuntog sa kamatayon; ug ikatulo, nga ang mga tawo
kinahanglan magbasol sa ilang mga sala ug mangayo'g pasaylo sa Iyang
ngalan.
Karong panahona,
ang tahas sa pagsangyaw mahitungod sa nabanhaw nga Ginoo gipasa na
kanato. Diha sa atong inadlaw-adlaw nga pamuyo, atong ipakita sa mga
tawo nga ang Nabanhaw'ng Cristo nakapabag-o ug nakapausab sa atong
kaugalingon. Dili na kita magkinabuhi alang ning kalibutana lamang
kondili para sa Gingharian sa Dios. Sundon nato ang mga lakang ni
Cristo pinaagi sa pagbuhat og maayo ug paglikay sa daotan.
Ang pagtoo sa
Nabanhaw'ng Ginoo ato usab nga masangyaw pinaagi sa pagpakita og
kalig-on atubangan sa mga unos sa kinabuhi. Usahay, tungod sa atong
kabalaka ug kakulang sa pagtoo, malimot kita nga adunay Ginoo nga
nakig-uban kanato. Diha sa ebanghelyo, nangutana si Jesus sa iyang
mga tinun-an, “Nganong nabalisa man kamo pag-ayo?” Sa ilang
kahadlok, ang mga apostoles wala na makaila ni Cristo nga diha sa
ilang atubangan. “Ang kalinaw maanaa kaninyo!”, si Jesus miingon
kanila. Kon kita mitoo nga ang Nabanhaw'ng Cristo kanunay makig-uban
kanato, nan angay kitang magmalinawon haloyo sa mga suliran ug
katalagman.
Sa katapusan,
atong mapadayag ang Nabanhaw'ng Ginoo diha sa atong kaisog sa
pag-atubang sa kamatayon. Ang tawo nga kanunay mahadlok sa kamatayon
dili na hinuon makatagamtam sa tinuod nga kinabuhi. Adunay mga tawo
nga dili na hapit mokaon kay mahadlok og masakit; ang uban hapit dili
na mobiyahe kay mahadlok madisgrasya. Ang tawo nga dili motan-aw sa
kamatayon dili usab makakita sa mga butang nga bililhon.
Apan, ang tawo nga
motoo og pagkabanhaw dili mahadlok modawat sa realidad kamatayon.
Mapahinumduman siya kanunay nga ang tanan ning kalibutan adunay
katapusan. Maisip niya nga bililhon ang matag gutlo sa iyang kinabuhi
ug gamiton niya kini sa pagbuhat og maayo ug sa pagpakigdait sa mga
tawo. Tungod sa kamatuoran sa kamatayon, ang tawo nga may pagtoo
maglantaw kanunay sa umaabut. Puy-an niya kining kinabuhia agi'g
pagpangandam sa kinabuhing dayon nga iyang maangkon tungod kang
Cristo, ang iyang Ginoo.
Pamalandongan
nato kini:
- Kon adunay Pagkabanhaw nga umaabot, unsaon man nato pagpuyo ang atong kinabuhi karon?
- Unsaon man nato pagsangyaw sa misteryo sa Pagkabanhaw ngadto sa uban?
