Acts 4:8-12; 1 Jn 3:1-2; Jn 10:11-18
Ang ikaupat nga Domingo sa Pagkabanhaw
gitawag og “Domingo sa Maayong Magbalantay sa mga Karnero”. Alang
kanatong mga magtotoo, si Cristo mao ang atong Maayong Magbalantay.
Nakaila siya sa matag-usa kanato ug nagpakabana sa atong kinabuhi. Si
Cristo miingon: “Ang buotan nga magbalantay andam nga magpakamatay
para sa iyang mga karnero.” Ang iyang gisulti iya usab nga
gipuy-an. Siya mismo naghalad sa tibuok niyang kinabuhi alang sa
atong kaluwasan.
Ang karnero usa ka sibo nga hulagway
para sa tawo tungod kay aduna kini kinaiyahan nga maglamdag sa
tawhanong kahimtang ug batasan. Pananglitan, ginaingon nga ang
karnero usa ka mananap nga walay ikasukol. Kon bugnoon siya sa mga
mabangis nga mananap, wala siyay mahimo aron pagpanalipud sa iyang
kaugalingon. Ang kabaw manungag, ang iro mama-ak, ug ang iring
mangawras. Apan, ang karnero kono motikubo lamang – dili makamao
makig-away ug dili gani usab makatago.
Sama sa karnero, ang tawo maglisud usab
sa pagpanalipud sa iyang kaugalingon batok sa daghang matang sa
katalagman. Tinuod, aduna man kitay ikasukol kon kita awayon o
daugdaugon. Pero, unsa may atong gahum batok sa mga linog, bagyo ug
baha? Makapanalipud ba kita sa kaugalingon batok sa mga aksidente sa
dalan, dagat ug kahanginan? Unsa may atong mahimo batok sa mga
seryosong sakit sama sa cancer ug AIDS? Sama sa karnero, daghang
higayon nga gamay ra ang atong mahimo sa pagpanalipud sa atong
kaugalingon.
Ginaingon usab nga ang karnero usa ka
bugo nga mananap. Kinahanglan kini siya nga tultolan asa paingon aron
makainum, makakaon, ug makapahulay. Dili siya sama sa ubang mananap
nga mahimong tudloan o anaron sa pagbuhat og usa ka butang. Bulok
kaayo ang karnero nga bisan gani kono sa pagtuyoktuyok sa iyang
pagdula, dili siya makapahunong sa iyang kaugalingon. Magsigi na lang
siya og tuyok hangtud nga matumba sa kalipong.
Makakatawa kita sa kabulok sa usa ka
karnero apan, sa daghang paagi, kitang tawo usab may pagkabugo. Dugay
kaayo kita makat-on sa pagpuyo og maayong kinabuhi. Hangtud kapila pa
kita madagma ug masakitan aron makasabut og unsay angay natong
buhaton. Daghan kanato gahi og ulo ug dili maminaw sa tambag sa mga
matarong. Manigarilyo kita bisan giingnan na kita nga maka-cancer
kini sa baga. Magpalabi kita sa pag-inum bisan nasayod na kita nga
makadaot kini sa atay. Magpalabi kita sa pagpangita og kwarta bisan
giingnan na kita nga dili kini mao ang sekreto sa tinuod nga kalipay.
Makig-away kita alang sa kalibutanong bahandi bisan nasayod na kita
nga dili kini madala sa lubnganan. Sama sa karnero, bugo usab kita ug
gahi nga pasabton.
Dugang pa niini, ang karnero kono usa
ka mananap nga dali ra mahisalaag. Molakaw siya uban sa panon. Apan,
kon duna siyay makita nga makakuhag atensyon, dali ra kini nga
mosimang sa laing dalan aron pagduol sa butang nga iyang gikaibgan.
Unya kon mabiyaan na siya, dili na kini makatultol pagbalik sa dalan
padulong sa iyang mga kauban.
Ang tawo, sama sa karnero, dali ra
mawala sa saktong dalan. Adunay mga bata nga gitudloan sa ilang mga
ginikanan unsay maayong binuhatan. Pag-abut sa kolehiyo, nakauban
sila og daotang barkada ug nakakat-on sa daotang bisyo. Pag-uli sa
balay, mamakak na, mutubagtubag na, managko na ang ulo. Aduna poy mga
tawo nga mapaubsanon ug buotan. Nakakita og maayong panginabuhian ug
nadato. Unya kalit lang nausab ang batasan – mapahitas-on na ug wa
nay silingan. Aduna poy giila nga modelo nga bana ug amahan. Nalabyan
og mapahiyomon nga tsiks. Misunod ug ang pamilya nalimtan.
Tungod kay sama sa mga karnero, kita
walay ikapanalipud batok sa mga sakit ug katalagman, bulok ug dali ra
mahisalaag, manginahanglan sab kita og maayong magbalantay para sa
atong kaluwasan. Manginahanglan kita og usa ka magbalantay nga isog
ug lig-on nga makigbatok sa atong mga kaaway, andam magsakripisyo sa
iyang kinabuhi para kanato, maalamon ug pasensyoso nga magtudlo,
mapailobon ug, labaw sa tanan, mapasayloon. Dinhi nato mabati ang
kabililhon ni Cristo sa atong kinabuhi. Siya gayud ang Maayong
Magbalantay sa mga karnero, ang kaluwasan sa tanang katawhan. Tungod
niini, si San Pedro nagpahinumdum kanato sa unang pagbasa nga diha
lamang kang Cristo kita makabaton og kinabuhi. Ang atong kaluwasan
anaa sa atong pagsunod kang Cristo – diha sa pagpaminaw sa Iyang
mga pulong ug sa pagpuyo niini.
Pamalandongan nato kini:
- Ato bang giila ang atong dakong panginahanglan sa Dios, ang Maayong Magbalantay sa mga tawo?
- Ato bang gipaminaw og maayo ang Iyang mga Pulong? Ato bang gipuy-an ang Iyang kabubut-on diha sa inadlaw-adlaw natong kinabuhi?
