Ez 17:22-24; 2 Cor 5:6-10; Mk 4:26-34
Ning Domingoha, gitudloan kita
sa ebanghelyo nga ang Gingharian sa Dios magsugod sa ginagmay'ng mga butang ug
makab-ot nato kini sa hinayhinay nga paagi. Pero yuna pa, unsa man diay ang
Gingharian sa Dios?
Diha sa ebanghelyo karon, nga
sinulat ni San Marcos, si Kristo nagsaysay og duha ka mugbong sambingay: ang
sambingay sa Liso nga Nagtubo ug ang sambingay sa Liso sa Mustasa. Pinaagi ning
duha ka sambingay atong masabtan nga ang Gingharian sa Dios wala magpasabot og
usa ka lugar nga puy-an sa mga tawo. Ang Gingharian sa Dios adunay kalabotan sa
usa ka kahimtang sa kinabuhi diin ang kabubut-on sa Dios maoy maghari. Sa ebanghelyo
ni San Lucas giingnan ni Hesus ang mga tawo, “Dili dayag ang pag-abot sa
Gingharian sa Dios; dili ka makaingon 'Ania dinhi o tua didto,' kay ang
Gingharian sa Dios anaa na sa inyong taliwala” (17:21). Sa pagsulti niini,
iyang gipasabot ang iyang kaugalingon nga maoy katumanan sa Gingharian sa Dios.
Matag adlaw sa iyang pagpakig-uban sa mga tawo, gituman niya ang kabubut-on sa
iyang Amahan.
Ang kalambigitan sa Gingharian
sa Dios ug sa pagtuman sa Diosnong kabubut-on ato nga makita diha sa pag-ampo
nga gitudlo ni Hesus ngadto sa iyang mga tinun-an: “Amahan namo nga anaa sa
langit; pagdaygon ang imong ngalan. Muabot kanamo ang imong gingharian, matuman
ang imong pagbuot dinhi sa yuta maingon sa langit” (Mateo 6:10). Ang Gingharian
sa Dios mahitabo kon ang kabubut-on sa Dios mao na ang gisunod sa mga tawo.
Mahimo kining reyalidad sugod dinhi sa yuta.
Ang katukoran sa Gingharian sa
Dios magsugod sa ginagmay'ng mga butang – sama sa pagtuman sa sugo sa
ginikanan, pag-uli sa sobra nga sukli sa tindahan, pag-amping sa butang nga
hinolaman, pagtahod sa tigulang, o kaha sa pagtarong og pagtoon diha sa
tulonghaan. Kini sila murag gagmay'ng liso nga atong gisugdan pagtanom sa atong
kasingkasing ug kalag. Adunay kamatuoran ang giingon ni Kristo: “Ang tawo nga
masaligan sa gagmay'ng butang masaligan usab sa dagko. Samtang ang tawo nga
dili matinud-anon sa gagmay'ng butang dili usab magmatinud-anon sa dagko”
(Lukas 16:10).
Ang katumanan sa Gingharian sa
Dios mahitabo sa hinayhinay ug sa hilom nga paagi. Walay tawo nga mahimong santos
sa usa lamang ka pagpamilok. Walay tawo nga mahimong matarong human lang sa usa
ka kagabhion. Sama sa gamay'ng liso sa mustasa nga atong gitanom, ang atong
pagtuman sa kabubut-on sa Dios hinayhinay nga modako diha sa atong kasingkasing
ug mamunga diha sa atong kinabuhi. Mahitabo kini diha sa inadlaw-adlaw natong
pagpaningkamot nga mahimong sulondon nga mga anak sa Dios.
Si Manong Pablo usa ka inilang negosyante og karne sa baboy diha sa
merkado. Matag adlaw mahurot ang lima ka dagkong inihaw nga baboy pagpalit sa
mga tawo. Pinaagi niini, gibuhi niya ang iyang pamilya, ug gipahuman niya og
eskuyla ang lima niya ka mga anak. Ako siyang gipanguta, “Unsa may sekreto nimo
manong sa maayo nga negosyo?” Ang iyang tubag ingon niini: “Padre, sulod sa
daghang katuigan, nagrespeto ug nagmatinud-anon ako sa akong mga kustomer sa
tindahan.” Nga sa ato pa, ang iyang inadlaw-adlaw nga pagsunod sa kabubut-on sa
Dios nagbunga og maayong kinabuhi para kaniya ug sa iyang pamilya.
No comments:
Post a Comment