Ika-17 nga Domingo sa Ordinaryong Panahon (B)

2 Kgs 4:42-44; Eph 4:1-6; Jn 6:1-15

Matag alas 9 sa gabii, usa ka batan-on nga amahan ang magmaneho sa iyang trisikad. Mohunong siya sa KFC, McDonalds, Jolibee ug Chowking aron magkolekta sa ilang mga basura. Makita sa iyang panagway nga madasigon siya sa iyang gibuhat. Gikan sa mga basura, ilain niya sa pagputos ang pipila ka bukog sa manok ug baboy nga aduna pay salinsalin nga unod.

Sa iyang pag-uli sa squatters area diin siya nagpuyo, magdagan nga mutagbo kaniya ang daghan kaayong mga bata nga mag-ilog dayon sa pagkaon gikan sa basura nga iyang gidala. Puno sa kalipay ug kagana ang mga bata nga magkaon sa mga salin-salin sa basura.

Sa iyang balay, maghulat kaniya ang iyang pinangga nga asawa ug tulo ka mga gagmay'ng anak. Ug sa iyang pag-abut, mahinangop usab sila nga magtan-aw sa iyang dala nga pagkaon gikan sa basura sa mga tawo. Ang asawa maoy magpahiluna niini sa ilang tagsatagsa ka plato diha sa lamesa. Kining amahan maoy magpahinumdum sa mga anak nga bisan unsa kagutum angay gayud nga mangayo una sa panalangin sa Ginoo sa dili pa mokaon. Human sa pag-ampo nga pangunahan sa amahan, magsugod dayon sila sa pagpangaon.

Kining maong estorya akong nakita sa usa ka 5-minute video sa internet. Akong nasayran nga kining maong video giapil sa Banggang Internacional sa mga Mugbo nga Salida didto sa Berlin niadtong tuig 2006. Sulod sa 3,600 ka mga entrante gikan sa lain-laing dapit sa kalibutan, kining maong film nga gihimo sa usa ka Filipino (Ferdinand Dimadura) ang migula nga mananaog isip Most Popular Short Film of the Year.

Ang maong video magpahinumdum kanato nga magmapasalamaton gayud sa mga grasya nga atong matagamtam sa matag adlaw. Bulahan kaayo ang kadaghanan kanato tungod kay makakaon man kita og limpyo nga pagkaon labing menus katulo sa usa ka adlaw. Hinaot unta nga sa dili pa kita mangaon, mag-ampo ug magpasalamat una kita sa Ginoo. Ang estorya magpahinumdum usab kanato sa kadaghan sa mga tawo nga maglisud intawon sa pagkaon bisan kausa na lang sa usa ka adlaw tungod sa kawad-on. Ginaingon nga matag 3.6 ka segundo, adunay usa ka tawo nga mamatay sa kagutum. Ang maong video maghagit kanato sa paghimo og mga lakang nga makahatag og kasulbaran sa kalisud ug kagutum sa ubang mga tawo.

Ang mga pagbasa niining Domingoha nagtudlo kanato nga ang katawhan dili gayud magkulang sa pagkaon ug sa panginabuhian kon ang mga tawo unta makamao lamang mopaambit sa unsay anaa kanila. Diha sa unang pagbasa, ang kamanggihatagon sa usa ka tawo gibendisyonan sa Ginoo. Pinaagi sa iyang 20 ka lugas pan nga sebada, napakaon ang 100 ka mga biktima sa dakong gutum. Unya, diha sa ebanghelyo, ang kaayo sa usa ka batang lalaki gipanalanginan ni Jesus. Ug gikan sa iyang 5 ka pan nga sebada ug 2 ka isda, napakaon ang kapin 5000 ka mga gigutum.

Adunay daghang rason sa kalisud ug kagutum sa mga tawo karon. Usahay, sayon ra nato nga basolon ang mga kabos sa ila mismo nga kalisud. “Tapulan man gud mo! Wala man gud mo maningkamot!” Apan, hinumduman nato nga dili baya tanang kabos ang naglisud tungod sa katapolan. Daghan kanato ang nahimong kabos tungod sa katalagman, kakulang sa edukasyon ug kahigayonan, daotang sistema sa panggobyerno ug inhustisya. Tungod niini, ang mga sumusunod ni Kristo gitawag nga molihok para sa kabag-ohan sa katilingban ug sa kaayohan sa mga kabos.

Unsa man pud kahay atong mapaambit aron makuhaan ang kagutum ug kalisud sa kalibutan karong panahona? Daghang matang sa tabang ang atong mahatag sa isigkaingon – mahimo nga kwarta, biste, pagkaon, talento, kahibalo, panahon, presensya, ug uban pa. Kasagaran, magdumili kita sa pagpaambit tungod kay maghunahuna kita nga gamay ra ang atong mahatag ug nga kini dili igo nga makasulbad sa problema sa daghang mga tawo. Sama sa mga apostoles, mas masayon para kanato ang pagpanghunaw sa sitwasyon. “Papauli-a nalang Lord ang mga tawo. Dili naman atong tulubagon ang pagpakaon kanila.” Apan dili kini maoy kabubut-on sa Dios. Para kang Jesus, kita angay nga manginlabot sa kahimtang sa mga kabos. Ang gamay nga atong ihatag sa mga naglisud adunay dakong kapaingnan.

Usa ka magsusulat ang miingon: “It will never be enough until we start to give it away” (nga sa ato pa, “Dili gayud kini mapaigo hangtud nga dili nato kini sugdan sa pagpanghatag”). Bisan unsa pa kadaghan ang atong bahandi, aduna gihapoy mga tawo nga gutumon kon kita magpabilin nga hakog. Apan bisan gamay ra ang anaa kanato, walay tawo nga mamatay sa kagutum kon kita magmanggihatagon. Busa, gihagit kita karon nga magsugod sa pagpaambit sa bisan unsa nga makatabang sa mga kabos ug gigutom.

Ang ebanghelyo adunay laing nindot nga punto mahitungod sa atong pagtabang: Ang atong ipaambit sa mga naglisud ato unang pahawiran sa Ginoo. Ang pipila ka lugas pan ug isda nakapabusog sa liboan ka mga tawo tungod kay kini miagi sa kamot sa Ginoo. Ang atong kaugalingong katakos dili igo sa pagsulbad sa problema sa kalibutan. Manginahanglan kita sa panabang sa Dios tungod kay Siya lamang ang may gahum sa pagpahiluna ug pagpa-igo sa mga butang nga atong ikadalit. Gikinahanglan nato ang panalangin sa Dios aron ang atong ipaambit modaghan pag-ayo para sa katagbawan sa mga tawo. Busa, sa matag higayon nga kita mohatag og tabang sa atong isigkatawo, angay una nga moingon kita: “Ginoo, panalangini ug bendisyoni kining akong gasa aron ang akong igsoon nga may panginahanglan matabangan.”