Ika-28 nga Domingo sa Ordinaryong Panahon (B)

Wis 7:7-11; Heb 4:12-13; Mk 10:17-31

Dihay usa ka tawo nga nanimpalad sa layong dapit aron mangita og kwarta. Human siya makatigum og igo nga bahandi, nakahukom siya nga mopauli na sa ilang lugar ug misakay sa usa ka barko. Iyang gibakos sa iyang hawak ang mga sinsilyong bulawan ug plata nga iyang natigum sulod sa pipila ka tuig niyang pagpanarbaho. Sa didto na ang barko taliwala sa lawod, nabuslot kini ug hinayhinay nga miunlod. Aron maluwas sa tawo ang iyang kaugalingon, kinahanglan siya nga molukso sa dagat uban sa daghang pasahero aron mangita og isla nga kadangpan. Ug aron siya makalangoy, kinahanglan usab niya nga huboon ang iyang gibakos nga mga bulawan ug plata. Apan tungod sa gibati nga kaanugon, wala gayud niya kini himoa ug misulay siya sa paglangoy uban sa kabug-at sa mga bulawan ug plata. Human sa pipila lamang ka minuto, naluya siya sa paglangoy ug miunlod sa dagat uban sa bahandi nga iyang gikasayangan.

Ang maong estorya gitapos sa usa ka pangutana: Maingon ba nato nga kadtong maong tawo nakahupot sa bahandi o ang bahandi ba hinoon ang nakahupot sa maong tawo?

Kon kita kaha ang pahukmon, unsa may atong palabihon – ang bahandi o ang kinabuhi? Sayon ra kaayo isulti nga “kinabuhi” ang atong pilion. Gani, makaingon kita nga bulok gayud ang tawo nga mopili sa bahandi labaw sa iyang kinabuhi. Iasa man ang bahandi kon kita patay na, dili ba? Apan, sa pagkatinuod lang, daghan kanato mabugo basta bahandi na ang hisgotan. Unsa man diay atong ikasulti sa tawo nga halos dili na mopahulay sa pagtrabaho aron pagpadaghan sa tinigum? Unsa may atong itawag sa tawo nga mahutdan na og panahon para sa kaugalingon ug sa pamilya kay magsige na lang og “overtime” sa opisina? Unsa man diay atong ikasulti sa tawo nga manikas ug mamintaha sa uban aron mas makaginansya? Unsa may atong itawag sa tawo nga mangurakot sa gobyerno aron maadunahan? Unsa may atong ikasulti sa tawo nga mosugal sa iyang lawas ug kalag tungod ug alang sa kalibutanong bahandi? Maalamon ba o bugo?

Sa ebanghelyo karon, usa ka tawo ang miduol kang Jesus ug nangutana kon unsay angay niyang buhaton aron makabaton sa kinabuhing walay katapusan. Maingon nato nga relihiyoso kining maong tawo tungod kay nahingawa siya dili lang sa iyang kinabuhi karon kondili sa kinabuhi human ning kalibutana. Gani, matud pa niya, gituman niya ang mga sugo sa Dios sukad pa sa iyang pagkabata. “Usa na lang ang imong kulang”, hagit ni Jesus kaniya. “Ibaligya ang tanan mong kabtangan, ihatag ang halin sa mga kabos, ug maimo ang bahandi sa langit”. Kini na ang pinakadakong hagit! Dili lang ni bahandi batok kinabuhi kondili bahandi batok kinabuhing walay katapusan uban sa Dios. Unsa may palabihon mo?

Ang ebanghelyo nag-ingon nga ang maong tawo nahugno sa pagkadungog niya sa hagit ni Jesus ug milakaw siya nga masulub-on tungod kay dato man siya kaayo. Pastilan no! Unsa may atong ikasulti aning maong tawo? Adunay magsusulat nga miingon nga kining maong tawo giharian sa kalaog. Ang iya lamang kaugalingon ang iyang gihunahuna ug tungod niini midumili siya sa pagpaambit sa iyang bahandi ngadto sa mga kabos. Ang laing magsusulat miingon nga dili kalaog kondili garbo ang sala aning maong tawo. Nagtoo siya nga ang iyang bahandi bunga sa iyang kaugalingong pagpaningkamot lamang. Nalimot siya nga kon wala ang panalangin sa Dios dili gayud siya maadunahan. Ug tungod sa iyang garbo, wala siya makakita og rason ngano nga ipanghatag niya ang iyang kabtangan ngadto sa uban.

Apan para kanako, ang maong dato nga mibalibad sa hagit ni Kristo nagpakita lamang sa iyang pagkatawhanon. Sama sa kadaghanan kanato, nasilaw siya sa kalibutanong bahandi. Sama sa kadaghanan kanato, giangkon niya ang bunga sa iyang mga kahago. Sama sa kadaghanan kanato, nalimot siya nga ang Dios maoy tag-iya sa tanan. Sama sa kadaghanan kanato, nagpanuko siya sa pagtabang sa mga kabos. Ug sama sa kadaghanan kanato, nalimot siya nga dili niya madala ang iyang kabtangan sa lubnganan.

Gitapok sa padre kura ang mga parokyano aron maghisgot mahitungod sa pagpaayo sa atop sa ilang simbahan nga gubaon na kaayo. Naghangyo ang pari nga unta motabang ang tanan ug mopadayag sa ilang “pledges”. Dihay misaad nga mohatag og usa ka libo, diha poy tinaggatos. Unya, ang pinakadato sa parokya, mitindog ug misaad nga mohatag og 5 pesos. Nahilom ang tanan nga daw gisungotan sa katihik ani nga dato. Unya, sa wala damha, dihay kahoy nga gabok nga nahulog gikan sa alkoba ug didto mitugpa sa agtang sa dato. Sa kakurat ug kalisang, nakaingon ang dato, “Padre, 5 mil ang akong ihatag, dili 5 pesos!”

Angay natong dawaton nga atubangan sa bahandi, daghan kanato mabulok o mabugo. Mao man gani nga ang unang pagbasa karon nagdapit kanato nga mangayo sa Ginoo sa gasa sa kaalam sama sa gibuhat ni Solomon. Sa atong pag-ampo, kanunay kitang malimot sa pagpangayo sa Ginoo sa mas labing mahinungdanong butang sa kinabuhi, sama sa mga hiyas nga mao untay makapahimo kanatong matarong ug malipayon. Si Solomon nangayo og kaalam, wala sa gahum ug bahandi. Ug tungod niini, ang Dios nahimuot pag-ayo kaniya ug mihatag kaniya sa kaalam, bahandi ug gahum nga labaw sa tanan. Karong adlawa, gidapit usab kita sa pagpaminaw kanunay sa Pulong sa Dios. Ang ikaduhang pagbasa nagtudlo kanato nga ang matag Pulong sa Ginoo adunay gahum sa pagtandog sa kinahiladman sa tawo. Kon kanunay kitang maminaw sa Pulong sa Dios, mausab gayod ang atong kinabuhi ug mamahimo kitang matarong atubangan sa Ginoo ug sa tawo.