Biernes Santo (B)

Is 52:13-53:12; Heb 4:14-16; 5:7-9; Jn 18:1-19:42

Nagsunod og kamatay ang ilang duha ka anak, ang magulang tungod sa kanser sa utok ug ang manghud sa sakit nga leukemia. Kining nagbangutan nga mga ginikanan nakapangutana sa Dios, “Ngano man Ginoo nga gitugot mo nga mahitabo kini? Nagsimba man kami kanimo ug nagtarong sa among kinabuhi, nganong wala ka man maluoy kanamo?” Ang pari nga miduyog sa kasubo sa managtiayon walay tubag ning mga pangutana.

Sa matag higayon nga adunay mahitabong daotan sa mga tawong matarong, makapangutana gayud kita, “Ngano man Ginoo?” Nasayod kita sa nagkadaiyang hinungdan sa pag-antos sa mga tawo: sakit, katalagman, disgrasya, sala ug kadaotan. Apan, nagpabilin nga misteryo ang tubag sa pangutana, “Ngano man nga gitugot kini sa Ginoo?”

Sa Balaang Kasulatan, atong masayran nga usahay itugot sa Ginoo nga sakiton ang usa ka tawo aron sa pagsulay sa iyang pagtoo ug paghigugma sa Dios. Mao kini ang nahitabo kang Job, nga nahiagum sa daghang kasakitan haloyo sa iyang pagkabuotan. Ang kasakit, bisan gitugot sa Ginoo, wala magagikan Kaniya. Ang pagkawala sa mga bahandi ug kabtangan ni Job, ang kamatayon sa iyang mga anak, ug ang iyang lawasnong mga sakit – kining tanan binuhatan sa yawa. Human mapamatud-i sa Ginoo ang walay paglubad nga gugma ni Job, gibendisyonan niya siya og mas daghan pang kabtangan ug mga anak. Diha sa storya sa kinabuhi ni Job nagmadaugon ang gahum sa katarong batok sa kadaotan.

Ang pag-antos sa tawong inocente nahatagan og mas dakong hulagway diha sa kasakitan ni Kristo. Nag-antos siya dili tungod sa katalagman ug sakit kondili tungod sa kabangis ug kadaotan sa tawo. Si Kristo mismo nagdala sa atong tingog sa dihang siya nakapangutana, “Dios ko, Dios ko, nganong gibiyaan mo ako?” Siya nga Anak sa Dios nakabati usab nga daw siya gipasagdan sa Ginoo sa panahon sa iyang kalisud. Apan bisan pa niini, nagpabilin siyang matoohon ug masinugtanon hangtud sa katapusan – “Dili ang ako, kondili ang imong pagbuot maoy matuman”; “Sa imong mga kamot itugyan ko ang akong kalag”. Pinaagi sa pagkamasinugtanon ni Kristo, gibuntog niya ang gahum sa daotan, kangitngit ug kamatayon.

“Nganong gitugot man sa Ginoo nga mag-antos ang mga matarong?” Magpabilin nga lisud tubagon kining maong pangutana. Apan bulahan kita tungod kay, sa giingon na sa sulat sa taga Hebreo, aduna kitay Labaw'ng Pari nga makasabut sa atong mga pag-antos. Si Kristo mobati sa atong kahuyang ug kalisud kay siya mismo gisulayan sa susamang paagi. Tungog niini, giawhag kita sa Simbahan nga moduol kang Kristo sa panahon sa kasakit ug ihalad ta kaniya ang tanan tang mga pag-antos. Kon magpabilin kitang matoohon ug masinugtanon, mabanhaw kita uban kaniya ug makabaton sa kinabuhing dayon.