Wis 7:7-11; Heb
4:12-13; Mk 10:17-31
Dihay usa ka
tawo nga nanimpalad sa layong dapit aron mangita og kwarta. Human siya
makatigum og igo nga bahandi, nakahukom siya nga mopauli na sa ilang lugar ug
misakay sa usa ka barko. Iyang gibakos sa iyang hawak ang mga sinsilyong
bulawan ug plata nga iyang natigum sulod sa pipila ka tuig niyang pagpanarbaho.
Sa didto na ang barko taliwala sa lawod, nabuslot kini ug hinayhinay nga
miunlod. Aron maluwas sa tawo ang iyang kaugalingon, kinahanglan siya nga
molukso sa dagat uban sa daghang pasahero aron mangita og isla nga kadangpan.
Ug aron siya makalangoy, kinahanglan usab niya nga huboon ang iyang gibakos nga
mga bulawan ug plata. Apan tungod sa gibati nga kaanugon, wala gyod niya kini
himoa ug misulay siya sa paglangoy uban sa kabug-at sa mga bulawan ug plata.
Human sa pipila lamang ka minuto, naluya siya sa paglangoy ug miunlod sa dagat
uban sa bahandi nga iyang gikasayangan.
Ang maong estorya
gitapos sa usa ka pangutana: Maingon ba nato nga kadtong maong tawo nakahupot
sa bahandi o ang bahandi ba hinoon ang nakahupot sa maong tawo?
Kon kita kaha ang
pahukmon, unsa may atong palabihon – ang
bahandi o ang kinabuhi? Sayon ra kaayo isulti nga “kinabuhi” ang atong pilion.
Gani, makaingon kita nga bulok gyod ang tawo nga mopili sa bahandi labaw sa
iyang kinabuhi. Iasa man ang bahandi kon kita patay na, dili ba? Apan, sa
pagkatinuod lang, daghan kanato bulok basta bahandi na ang hisgotan. Unsa man
diay atong ikasulti sa tawo nga halos dili na mopahulay sa pagtrabaho aron
pagpadaghan sa tinigum? Unsa may atong itawag sa tawo nga mahutdan na og
panahon para sa kaugalingon ug sa pamilya kay magsige na lang og “overtime” sa
opisina? Unsa man diay atong ikasulti sa tawo nga manikas ug mamintaha sa uban
aron mas makaginansya? Unsa may atong itawag sa tawo nga mangurakot sa gobyerno
aron maadunahan? Unsa may atong ikasulti sa tawo nga mosugal sa iyang lawas ug
kalag tungod ug alang sa kalibutanong bahandi? Maalamon ba o bulok?
Sa ebanghelyo
karon, usa ka tawo ang miduol kang Jesus ug nangutana kon unsay angay niyang
buhaton aron makabaton sa kinabuhing dayon. Maingon nato nga relihiyoso kining
maong tawo tungod kay nahingawa siya dili lang sa iyang kinabuhi karon kondili
sa kinabuhi human ning kalibutana. Gani, matud pa niya, gituman niya ang mga
sugo sa Dios sukad pa sa iyang pagkabata. “Usa na lang ang imong kulang”, hagit
ni Jesus kaniya. “Ibaligya ang tanan mong kabtangan, ihatag ang halin sa mga
kabos, ug maimo ang bahandi sa langit”.
Kini na ang pinakadakong hagit! Dili lang ni bahandi batok kinabuhi
kondili bahandi batok kinabuhing walay katapusan uban sa Dios. Unsa may
palabihon mo?
Ang ebanghelyo
nag-ingon nga ang maong tawo nahugno sa pagkadungog niya sa hagit ni Jesus ug
milakaw siya nga masulub-on tungod kay dato man siya kaayo. Pastilan no! Unsa
may atong ikasulti aning maong tawo? Adunay magsusulat nga miingon nga kining
maong tawo giharian sa kalaog. Ang iya lamang kaugalingon ang iyang gihunahuna
ug tungod niini midumili siya sa pagpaambit sa iyang bahandi ngadto sa mga
kabos. Ang laing magsusulat miingon nga dili kalaog kondili garbo ang sala
aning maong tawo. Nagtoo siya nga ang iyang bahandi bunga sa iyang kaugalingong
pagpaningkamot lamang. Nalimot siya nga kon wala ang panalangin sa Dios dili
gyod siya maadunahan. Ug tungod sa iyang garbo, wala siya makakita og rason
ngano nga ipanghatag niya ang iyang kabtangan ngadto sa uban.
Ang maong dato nga
mibalibad sa hagit ni Cristo nagpakita lamang sa iyang pagkatawhanon. Sama sa
daghang tawo nasilaw siya sa kalibutanong bahandi. Sama sa uban giangkon niya
ang bunga sa iyang mga kahago. Sama sa daghang tawo nalimot siya nga ang Dios maoy
tag-iya sa tanan. Sama sa uban nagpanuko siya sa pagtabang sa mga kabos. Ug
sama sa daghang tawo nalimot siya nga dili niya madala ang iyang kabtangan sa
lubnganan.
Gitapok sa padre
kura ang mga parokyano aron maghisgot mahitungod sa pagpaayo sa atop sa ilang
simbahan nga gubaon na kaayo. Naghangyo ang pari nga unta motabang ang tanan ug
mopadayag sa ilang “pledges”. Dihay misaad nga mohatag og 50 mil, diha poy
misaad og 20 mil, ug dihay daghan nga misaad og tag libo. Unya, ang pinakadato
sa parokya, mitindog ug misaad nga mohatag og 5 pesos. Nahilom ang tanan nga
daw gisungotan sa katihik ani nga dato. Unya, sa wala damha, dihay kahoy nga
gabok nga nahulog gikan sa alkoba ug didto mitugpa sa agtang sa dato. Sa
kakurat ug kalisang, nakaingon ang dato, “Padre, 5 mil ang akong ihatag, dili 5
pesos!”
Angay natong
dawaton nga atubangan sa bahandi, daghan kanato mabulok o mabugo. Mao man gani
nga ang unang pagbasa karon nagdapit kanato nga mangayo sa Ginoo og gasa sa
kaalam sama sa gibuhat ni Solomon. Sa atong pag-ampo, kanunay kitang malimot sa
pagpangayo sa Ginoo sa mas labing mahinungdanong butang sa kinabuhi, sama sa
mga hiyas nga mao untay makapahimo kanatong matarong ug malipayon. Si Solomon
nangayo og kaalam, wala sa gahum ug bahandi. Ug tungod niini, ang Dios nahimuot
pag-ayo kaniya ug nihatag kaniya sa kaalam, bahandi ug gahum nga labaw sa
tanan.
Karong adlawa, gidapit usab kita sa pagpaminaw kanunay sa Pulong sa
Dios. Ang ikaduhang pagbasa nagtudlo kanato nga ang matag Pulong sa Ginoo
adunay gahum sa pagtandog sa kinahiladman sa tawo. Kon kanunay kitang maminaw
sa Pulong sa Dios, mausab gayod ang atong kinabuhi ug mamahimo kitang matarong
atubangan sa Ginoo ug sa mga tawo.
