Sunday, March 23, 2014

3rd Sunday of Lent (A)

Exodu 17:3-7; Roma 5:1-2, 5-8; Juan 4:5-42

Giuhaw ba kamo?
Sa dili pako ninyo tubagon, palihog sabta nga adunay duha ka klase nga kauhaw: lawasnong kauhaw ug espirituhanong kauhaw.

Ang lawasnong kauhaw maoy atong bati-on kon kita magdula, magtrabaho, o kaha, maluya sa paglakaw gikan sa layo’ng dapit ug anaa sa mainit nga lugar sama sa nasinati ni Cristo diha sa ebanghelyo.

Ang espirituhanong kauhaw maoy masinati sa tawo nga nangita’g kahulogan sa iyang kinabuhi ug nangandoy sa tinuod nga kalipay. Mao usab kini ang bati-on sa tawo nga nagpuyo’g kinabuhi nga salawayon ug layo sa Dios. Ug mao usab kini ang pagbati sa tawo nga kulang sa pagtagad ug sa gugma gikan sa iyang isigkatawo. Ang babaye nga Samaryanhon diha sa ebanghelyo adunay lawasnong kauhaw, apan labaw sa tanan, siya adunay kauhaw nga espirituhanon.

Ang maong babaye nakigpuyo sa ika-6 na ka lalaki sa iyang kinabuhi. Diha nay lima ka bana nga nilabay ug nibiya kaniya. Giisip na siya’ng hugaw ug dakong makasasala sa katilingban. Diha sa ebanghelyo, ang maong babaye nagkalos og tubig sa udtong dako (kasagaran magkalos sa sayong buntag ug sa palis kay bugnaw ang panahon) ug sa atabay nga layo sa kasilinganan (ang atabay ni Jakob). Ngano man? Kini tungod kay naglikay siya nga magkalos og tubig uban sa kasilinganan; wala siyay nawong nga maipakita sa mga tawo nga nakaila kaniya. Sa walay pagduhaduha, ang maong babaye nag-antos sa espirituhanong kauhaw!

Unsa may mas lisod nga bati-on – ang lawasnon ba o ang espirituhanong kauhaw? Labing tinuod, ang pinakalisod nga kahimtang sa kauhaw mao ang kakulang sa gugma ug pagtagad.

Daghan kanato dinhi, kon dili man gani kitang tanan, aduna usay espirituhanong kauhaw. Ang babayeng Samaryanhon maoy representante natong tanan, uban sa nagkalain-lain natong kahimtang ug kakulang. Pila man nato dinhi ang wala makakita’g kahulogan sa kinabuhi? Pila man nato dinhi ang gibati’g kakapoy, kalaay, ug kawalay direksyon sa kinabuhi? Pila man nato dinhi ang nagpuyo sa sala ug naulaw na sa Ginoo ug sa isigkatawo? Pila man nato dinhi ang kulang sa pansin, kulang sa higala, ug kulang sa gugma?

Diha sa ebanghelyo, ang babaye wala hukmi ug wala panghimaraota sa Ginoo. Si Jesus ningduol ug nakighinabi kaniya uban sa dakong respeto. Talagsaon kaayo kining iyang gibuhat tungod kay alang sa mga Judiyo ang pagpakigsulti sa usa ka babaye diha sa lugar pangpubliko dili angay’ng buhaton sa usa ka lalaki. Gawas pa niana, ang mga Judiyo gidid-an usab sa pagduol sa mga Samaryanhon, nga ilang giisip nga mahugaw nga katawhan. Apan, si Jesus wala magpanuko sa pagduol sa babaye ug sa pagpakig-estorya kaniya. Kini magpakita kanato nga para sa Dios ang matag tawo, bisan kinsa kini ug bisan unsa ang binuhatan, angay nga higugmaon ug luwason.

Bisan sa iyang salawayong kahimtang, ang babaye wala hukmi ug wala kondenaha ni Jesus. Hinoon, gigiyahan siya ni Jesus aron makakita og kahayag ug magsugod og bag-ong kinabuhi. “Sulayi ang laing TUBIG” – kini mao ang hagit ni Jesus sa maong babaye. Ug kini usab ang iyang panawagan kanatong tanan ning panahon sa Kwaresma. “Sulayi pagpangita’g laing TUBIG”. Si Kristo nagdapit kanato sa pag-inum sa tubig nga iyang gidala kay human niini dili na kita bati-on pa’g kauhaw.  Ang bag-o ug buhing tubig mao ang gugma sa Dios diha ni Jesus nga madawat sa tawo pinaagi sa Espiritu Santo. Ang buhing tubig nga magagikan sa kasingkasing sa Dios mao lamang ang maghatag og tinuod nga katagbawan kanatong tanan.

Busa ning Kwaresma, susihon nato sa mainampoong paagi ang mga matang sa kauhaw nga atong nasinati karon. Kon, gibati nato ang kahigwaos ug kakulang sa makahuloganong kinabuhi, nan mag-ampo kita nga mahiduol sa Ginoong Jesus. Paminawon nato siya ug sundon ang iyang kabubut-on sa atong kinabuhi. Pahari-on nato ang gugma ni Jesus diha sa atong kinabuhi sa matag adlaw ug ipaambit nato kini ngadto sa uban, diha sa atong pamilya ug sa atong kasilinganan. Labing siguro, kon mahitabo na kini, maato ang usa ka makahuloganon ug malipayon nga kinabuhi.