Is 35:4-7a; Jas 2:1-5; Mk
7:31-37
Didto sa kusina, gipangutana ni
Lolo si Lola: “Unsay imong giluto day?”
Walay nadungog nga tubag si
Lolo. Sa iyang hunahuna, mura'g nabungol na ang iyang asawa. Busa, mipaduol
siya og gamay, dayong pangutana og usab: “Unsay imong giluto day?”
Wala gihapoy nadungog nga tubag
si Lolo ug nakaingon siya sa iyang kaugalingon: “Pastilan, tigulang na gyud ang
akong asawa kay bungol na.” Busa, gitaparan na gyud niya si Lola ug sa makusog
nga tingog iyang gipangutana: “Day, unsa lage ang imong giluto?”
Unya milingi kaniya ang iyang
asawa ug namulong: “Dong, ganina ra kong mitubag nga adobong manok ang akong
giluto! Unsa man nabungol na ka?”
Ang inila nga mag-aawit nga si Freddie Aguilar
adunay kanta nga nag-ulohan “Bulag, Pipi at Bingi”, nga nahimo nga sikat dili
lang tungod sa iyang nindot nga tono kondili tungod usab sa iyang maayo nga
mensahe. Gipasabot sa maong awit nga bisan sa ilang kahimtang, ang mga buta,
amang ug bungol matawag nato nga bulahan: Ang buta layo sa kasal-anan, ang
amang mahimong daygon ni bisan kinsa, ug ang bungol walay madunggan nga kagubot
ug bagolbol.
Ang mga pagbasa karong Domingoha nagpakita og
laing rason ngano nga ang mga tawong may kawad-on sama sa buta, amang ug bungol
tawgon nga bulahan: Kini tungod kay sila haduol sa kasingkasing sa Dios. Si
propeta Isaias nagsangyaw sa pagabuhaton sa Dios sa mga tawo nga adunay
kapansanan: “Unya, ang mata sa buta makakita ug ang dalunggan sa bungol
makadungog. Ang bakol manglukso sama sa osa ug ang dila sa amang moawit ug
mosinggit.” Kining maong panagna gihatagan og katumanan diha kang Jesus nga
migahin og dakong panahon sa pagpanambal sa mga tawo nga may balatian ug
kakulangon. Pananglitan, diha sa ebanghelyo karon, giayo ni Jesus ang tawo nga
bungol ug amang.
Sa Balaang Kasulatan, ang buta, amang, bungol ug
bakol maoy hulagway sa mga tawo nga kabos. Sa daghang higayon, ang mga pobre,
tungod sa kawad-on, dili makakita, dili makasulti, dili makadungog ug dili
makalakaw. Tungod niini, sila ang numero uno sa kasingkasing sa Dios ug sila
ang unang makadawat sa kaluwasan nga gidala ni Cristo.
Usa ka bakol ang migawas gikan
sa simbahan human magsimba. Gipangutana siya sa usa ka tawo, “Motoo ka ba nga
ang Dios mahigugmaon?”
“Sa walay pagduhaduha,” tubag
sa bakol.
“Sa unsa mang pagkahitaboa nga
ang usa ka mahigugmaong Dios makatugot nga maingon ana ang imong kahimtang?”
dugang pangutana sa tawo.
Ug ang bakol mitubag, “Gitugot
niya kini aron ang mga tawo makasabot nga bisan sa kakulangon ang tawo pwede
nga magmalipayon.”
Sa unsa mang paagiha ang mga kabos ug may
kapansanan mahimong magmalipayon? Gawas sa gipanghimo ni Jesus, sa unsa mang
paagiha mapabati sa Dios ang iyang gugma ug pagtagad alang sa mga kabos ug mga
may kapansanan karon?
Pinaagi sa Iyang walay kinutoban nga kinaadman,
gipahiluna sa Dios ang mga parte sa lawas sa tawo nga magtinabangay sa panahon
nga may usa kanila nga maluya o mawala. Kini ang napamatud-an sa syensa ug sa
kasinatian. Kon ang usa ka tawo mabuta, mokusog ang iyang pandungog. Kon ang
usa ka tawo mabungol, mokusog ang iyang panimhot. Ug kon ang usa ka tawo
mawad-an sa panimhot, mokusog ang iyang pagbati.
Sa susamang paagi, gipatigayon usab sa Ginoo nga
ang mga sakop sa iyang katawhan magtinabangay sa panahon nga may usa kanila nga
maglisod. Kinaiyahan sa tawo ang mobati og kalooy sa isigkaingon nga nag-antos
sa kawad-on. Inubanan sa maayong espiritu, ang tawo molihok aron sa pagtabang
sa iyang isigkatawo.
Busa, ang hagit nato karon mao ang pagsubay sa
plano ug tinguha sa Dios para kanatong tanan. Sama kang Cristo, mobati kita og
dakong kaluoy sa kahimtang sa mga kabos ug masakiton ug molihok para sa ilang
kaayohan.
Pamalandongan nato
kini:
1. Kinsa
man ang mga tawo nga adunay kapansanan diha sa atong palibot? Nakaila ba kita
ug nibatig og kalooy para kanila?
2.
Unsa may atong nahimo o giplanohan nga himoon
para sa atong mga igsoon nga may kapansanan?
No comments:
Post a Comment