Is 9:1-6; Eph 1:3-6, 15-18;
Lk 2:41-52
Pit Senor!
Ang hulagway sa Santo Nino
nga namat-an nako’g buot mao ang usa ka harianong bata nga may korona sa ulo,
magsul-ob og sininang pula, ug maghawid sa kalibutan diha sa iyang walang
kamot. Apan karong panahona, aduna nay daghang imahen sa Santo Nino nga atong
makita – may sundalo, may mangingisda,
may karpentero, may doktor, ug uban pa. Unsa may buot natong isangyaw niining
nagkadaiyang imahen sa Santo Nino? Kini usa lamang ka pagpakita nga ang Santo
Nino mao gayod ang “Emmanuel” o “Ang Dios nga nakig-uban kanato”. Tungod sa
iyang dakong gugma, nakighiusa siya sa atong nagkadaiyang kahimtang.
Nganong daghan man kanato ang
nahigugma sa Sto. Nino? Unsa may nagdasig kanato sa paghimo’g debosyon sa Dios
nga bata?
Matag karon ug unya,
makadungog kita’g “milagro” nga gihimo sa Santo Nino para sa mga tawo. Adunay
mag-ingon nga naayo sila sa ilang sakit tungod sa panabang sa Dios nga bata.
Gipatong kuno nila ang imahen sa Santo Nino diha sa parte sa ilang lawas nga
nagdaot ug naayo sila. Aduna usay mag-ingon nga ang Santo Nino maoy ilang
tigpanalipod panahon sa katalagman ug aksidente. Gipaatubang kuno nila ang
Santo Nino sa sunog ug kini maoy nakapalong sa kalayo. Panahon sa dakong huwaw,
adunay nagligo sa imahen sa Santo Nino ug dayon misugod kuno ang pag-ulan.
Usa sa dakong grasya nga nadawat
sa mga Pilipino mao ang gasa sa Kristohanong pagtoo. Apan, importante kaayo nga
makita nato ang dakong kalainan sa tinuod nga pagtoo (genuine faith) ug sa patoo-too
(superstitious belief). Angay natong sabton nga ang Dios nagpakahimong bata
dili aron nga mosunod Siya sa atong kagustohan kondili aron nga kita makasunod
sa Iyang panig-ingnan.
Diha sa unang pagbasa, si
propeta Isaias nanagna nga adunay matawo nga bata para kanato nga magdala’g
kahayag, kalinaw ug tinuod nga kalipay. Kining maong panagna nahataga’g
katumanan diha ni Cristo. Siya ang gipadala gikan sa langit aron magdala’g
kaluwasan sa mga tawo. Ang mosunod sa iyang lamdag makabaton sa tinuod nga
kalinaw ug kalipay.
Sa ikaduhang pagbasa, si San
Pablo nagtudlo kanato nga kita nahimong mga sinagop nga anak sa Dios tungod
kang Cristo. Unya, diha sa ebanghelyo, gipakita ni Jesus kanato unsa ang angay
nga buhaton sa mga anak sa Dios. Sama kaniya, kita magpuyo uban sa Ginoo ug
magtrabaho alang Kaniya. Atong sundon ug tumanon ang Iyang kabubut-on labaw sa
tanan, bisan gani labaw sa atong pamilya.
Si Jesus miingon: “Kon dili
kamo mausab ug mahisama sa usa ka gamay’ng bata, dili kamo makasulod sa
Gingharian sa Langit”. Unsa may iyang gipasabot niini? Adunay daghang kinaiya
ang usa ka bata, apan si Cristo buot nga mahimo kitang mapaubsanon sama sa usa
ka bata. “Ang tawo nga magpaubos sama niining bata maoy ilhon nga labing dako
sa Gingharian sa Langit.” Gisangyaw kini ni Jesus dili lamang sa pulong kondili
sa buhat. Siya mismo ang unang nagpaubos sa Iyang kaugalingon.
Usa sa pinakadakong babag sa
atong pagsulod sa langit mao ang garbo o pagkamapahitas-on.
Ang tawo nga garboso malimot
nga ang tanang butang nagagikan sa Ginoo. Magtoo siya nga makab-ot niya ang
kalampusan tungod sa iyang kaugalingong paningkamot. Tungod niini, dili siya
makamaong magpatabang o magpasalamat kang bisan kinsa, bisan gani sa Dios.
Ang tawo nga mapahitas-on
dili makamaong mangayo’g pasaylo. Dali ra niya makita ang mga sayop sa ubang
tawo, apan dili ang iyaha. Bisan pa’g makita na niya ang iyang sayop, dili
gihapon siya mangayo’g pasaylo tungod kay para kaniya kini magpakita sa
kahuyang sa tawo.
Ang tawo nga garboso dili
makamao’ng malooy. Tungod sa iyang pagkamapahitas-on, dili niya mabati ang
kahimtang ug pag-antos sa ubang mga tawo. Dali ra siya maghukom, apan dugay nga
magpasaylo tungod kay malimtan niya nga siya mismo adunay panginahanglan sa
kalooy sa Ginoo.
Niining kapistahan sa Dios
nga Bata, kita gipahinumduman ni Cristo sa pagpabilin nga masaligon sa panabang
sa Dios Amahan, mapaubsanon, masinabtanon ug mapasayloon sa isigkaingon.
Viva Senor Santo Nino!
