Mi
5:1-4a; Heb10:5-10; Lk 1:39-45
“Pagkabati ni Isabel sa pangumusta ni Maria,
milihok ang bata sulod sa iyang tiyan. Unya napuno sa Espiritu Santo si Isabel,
ug misulti sa makusog, ‘Bulahan ka sa mga babaye nga tanan ug bulahan usab ang
bunga sa imong sabakan.’”
Nganong si Maria man ang pinakabulahan? Si
Maria ang labing bulahan tungod kay kaniya gihatag sa Dios ang labing dakong
pasidungog – nga mao ang pagkainahan sa bugtong Anak sa Dios. Hangtod karon
gikalisdan apan gikahimut-an sa mga teologo ang pagpasabot kon ngano nga ang
Dios nipili og usa ka ordinaryo ug simple nga babaye nga mahimong inahan sa
Iyang Anak. Apan, dili man pud nato malilong, nga ang Dios sa kanunay naglaban
ug nagpihig sa mga kabos, ordinaryo ug mapaubsanong tawo. Diha sa unang
pagbasa, pananglitan, si propeta Miqueas nagsulti nga ang Dios mopili sa
Betlehem, ang labing iwit sa mga kaliwatan ni Juda, nga maoy lugar nga natawhan
sa Mesiyas.
Si Maria nahimong labing bulahan dili lamang
tungod sa pagkahimugso ni Jesus kondili tungod usab kay nagpabilin siyang
matinud-anon sa kabubut-on sa Dios sa tibuok niyang kinabuhi. Si Jesus nagtudlo
nga ang pagsunod sa kabubut-on sa Dios maoy pinakabug-at nga elemento sa atong relasyon uban Kaniya.
Gani, usa ka higayon niana adunay babaye nga misinggit, “Bulahan ang inahan nga
nagsabak kanimo ug bulahan siya nga nagpasuso kanimo.” Pero, si Jesus mitubag
sa pag-ingon, “Bulahan ang mga tawo nga naminaw sa mga Pulong sa Dios ug
nagpuyo niini” (Lk 11:27-28). Sa laing higayon, si Jesus miingon, “Ang akong
inahan ug mga igsuon mao sila nga naminaw sa Pulong sa Dios ug nagbuhat niini”
(Lk 8:21). Si Maria labing bulahan tungod kay siya ang pinakauna sa tanang mga
disipulo ni Cristo, ug siya ang pinakamasinugtanon sa tanan nga mga anak sa
Dios.
Ning atong naghinapos nga pagpangandam sa
Pasko sa Pagkatawo sa atong Ginoo, ang Simbahan nagdasig kanato sa pagsunod sa
panig-ingnan ni Maria, ilabina diha sa iyang paghikalimot sa kaugalingon alang
sa kabulahanan sa uban. Ang ebanghelyo nagsaysay nga human masayod nga siya
nagsabak sa Anak sa Dios, si Maria nagdaling mibiyahe padulong sa Judea ngadto
sa balay ni Isabel, ang asawa ni Zacarias. Niadto siya sa balay sa iyang
paryente dili aron magpasigarbo sa dungog sa pagkainahan sa Anak sa Dios
kondili aron motabang kang Isabel nga niadtong tungora nagsabak bisan sa iyang
katigulangon. Si Maria andam dili lang sa pag-alagad sa Dios kondili sa iyang
isigkatawo usab. Gani, wala na siya sugo-a; siya na ang dalidaling nilakaw aron
nga motabang.
Ning kapaskohan, makahuloganon kaayo kon,
sama kang Maria, magsugod kita sa pagtan-aw kon sa unsang mga paagi kita
makahatag og tabang ngadto sa uban, ilabina sa mga kabos tang kaigsoonan.
Kasagaran, mangutana kita, “Unsa kahay atong madawat ning Pasko?” ug “Kinsa
kaha ang maghatag nato og labing nindot nga pinaskohan?” Apan, ang ebanghelyo
karon magdasig kanato sa pagpangutana, “Unsa kaha ang atong bilihong mahatag
ning Pasko?” ug “Kinsa kaha ang mga tawo nga angay natong hatagan og
pinaskohan?”
