Nm
11:25-29; Jas 5:1-6; Mk 9:39-43, 45, 47-48
Kinsa
man ang makasulod sa langit? Kinsa man ang maadto sa impiyerno? Ang Dios, dili
kita, ang nasayod niini tungod kay Siya lamang ang bugtong Maghuhukom sa tawo.
Apan, ang mga pagbasa karong Domingoha maghatag kanato og gamay’ng ideya kon
kinsa ang maluwas ug kon kinsa ang dili.
Kinsa
man ang malagmit nga malangit?
Diha
sa unang pagbasa, si Josue misugyot kang Moises nga pahunungon sa pagpanagna
ang duha ka tawo nga dili sakop sa ilang pundok. Apan si Moises mipahinumdum
kaniya nga bisan kinsa sa katawhan sa Dios makahimo sa pagbuhat og maayo.
Susama niini ang nahitabo diha sa ebanghelyo. Si Juan misugyot nga pahunungon
ang usa ka tawo nga nagpapahawa og mga daotang espiritu sa ngalan ni Jesus kay
dili siya ilang kauban. Apan si Jesus miingon nga dili angay did-an ang maong
tawo tungod kay walay makahimo og milagro sa Iyang ngalan kon kini kontra
Kaniya.
Kining
mga pagbasa magpakita kanato nga bisan kinsa makahimo sa pagbuhat og maayo sa
ngalan sa Ginoo. Ang tanan adunay kahigayonan nga makasulod sa Gingharian sa
Dios. Si Cristo miingon: “Ang mopainum kaninyo og usa ka baso nga tubig tungod
kanako, gantihan.” Ang pagpainum og tubig maoy usa ka buhat nga ordinaryo kaayo
ug nga mahimong buhaton ni bisan kinsa. Kini nagpasabut lamang nga ang matag
buhat sa kalooy nga atong himoon para sa usa ka tawo, bisan unsa ka gamay, dili
gayod malimtan sa Ginoo.
Kaniadto,
nagtoo kita nga gawas sa mga Katoliko wala nay laing maluwas. Apan karon, ang
atong Simbahan nagtudlo nga bisan ang ubang relihiyon adunay bahin sa
kamatuoran, ug ang ilang mga magtotoo makadawat usab og kaluwasan kon sila
magbuhat sa angay nga buhaton, sama sa mga buhat sa kalooy ug gugma.
Kinsa
man ang may purohan nga maimpiyerno?
Ang
ikaduhang pagbasa nga gikan sa sulat ni Santiago nagsaway sa mga dato pinaagi
sa pag-ingon: “Gitikasan ninyo ang mga mamumuo nga nangani sa inyong kaumahan.
. . Nagpuyo mo sa kaharuhay ug kalingawan ning kalibotana. Nalipay mo, samtang
ang uban gipamatay. Gisayonsayon lang ninyo pagsilot ug pagpatay ang walay sala
kay dili sila makasukol.” Kining maong
pagbasa wala magpasabut nga ang tanang adunahan daotan ug angay silotan. Ang
mga dato nga gisaway dinhi mao kadtong magpahimulos sa kahimtang sa uban,
kadtong magpaharohay ug dili magtagad sa kalisud sa kadaghanan, ug kadtong
magdaogdaog sa mga kabos ug timawa. Kining mga tawhana maglisud gayod sa
pagsulod sa gingharian sa langit.
Diha
sa ebanghelyo, si Jesus nagsaway usab sa mga tawo nga makaangin o makaagni sa
uban sa pagpakasala. Mas maayo pa kono aning mga tawhana nga “itambog sa dagat
nga hiniktan ang liog og dakong galingan nga bato”. Kining maong panultihon
nagpakita lamang sa kangil-ad sa usa ka buhat nga magdani og laing tawo sa
pagpakasala.
“Kon
ang usa ka kamot makaduhig nimo sa pagpakasala, putla ni! Mas maayo pa nga
mosulod ka sa kinabuhi nga usa ray kamot kaysa mahulog sa impyerno . . . Kon
ang usa ka mata makaduhig nimo sa pagpakasala, lugita ni! Mas maayo pa nga
mosulod sa gingharian sa Dios nga usa ray mata kaysa matambog sa impiyerno nga
may duha.” Unsa may gipasabut niini? Angay ba nato kining sundon “literally”?
Dili. Kining pasumbingay gigamit lamang sa ebanghelyo aron ipakita ang kadako
sa sala sa tawo nga makaangin sa uban nga magbuhat og daotan.
Unsa
man ang mga dagkong hagit para kanato karong Domingoha?
Una
sa tanan, atong sabton nga matag usa kanato adunay katakos sa pagbuhat og
maayo. Gihimo kita sa Dios sumala sa Iyang dagway ug kasamahan, ug anaa sa
atong kinaiyahan ang kaayo ug katarong. Imbis pugngan, angay hinoon nga atong
dasigon ug hatagan sa kahigayonan ang isigkatawo nga makapadayag sa iyang
kaayo.
Ikaduha,
atong sabton nga ang mga gagmay'ng butang nga atong mahimo para sa uban dako og
kapaingnan. Ang atong mga maayong buhat makapausab sa hulagway sa kalibutan. Si
Jesus mismo ang nag-ingon, “Kamo ang asin sa katawhan, kamo ang kahayag sa
kalibutan.” Nga sa ato pa, pinaagi sa atong mga maayong buhat, ang kalibutan
mahimong mas nindot puy-an ug mas malamdagan.
Ikatulo,
mag-amping kita nga dili makahatag og kasakit sa ubang mga tawo. Sa atong
pagpaningkamot nga moasenso, likayan nato nga makayatak sa katungod sa uban.
Iasa man nato ang kalibutanong bahandi o dungog kon ang atong kalag sa impiyerno
ang kapaingnan?
Ug
sa katapusan, magbantay usab kita nga dili makaagni o maghulhog sa uban nga
magpakasala. Dili kita maghatag og daotang pagtulun-an ug ehemplo, ilabi na sa
atong mga mga anak. Hinoon, maningkamot kita nga masayod unsa ang maayo ug
magpuyo subay niini aron nga ang atong mga kabataan makakita og maayong
panig-ingnan.
Usa ka batan-ong lalaki ang nagpuyo sa usa ka salawayong kinabuhi –
walay kahadlok sa Ginoo, walay pagtahud sa mga tigulang ug kababaehan, manuntok
sa iyang isigkaingon, parahubog, sugarol, ug drug addict. Nahimo siya nga ingon
niani tungod sa daotang panig-ingnan sa iyang amahan nga puno usab sa bisyo.
Human mamatay kining maong batan-on tungod sa overdosage sa drugas,
mibarog kini sa hukmanan sa langit. Nangutana si Senyor San Pedro sa Ginoo:
“Lord, silotan ba nato kining batan-ona?” Ug mitubag ang Ginoo: “Ayaw lang
Pedro kay makalolooy siya. Pero, atangi lang unya tong amahan aning bataa . .
.”
