Saturday, September 6, 2014

23RD SUNDAY IN ORDINARY TIME (YEAR A)

Ez. 33:7-9; Roma 13:8-10; Mt. 18:15-20

“Kon ang usa ka tawo nakasala batok nimo, adtoa ug pakigsulti niya . . .” Sa pag-ingon niini, gitudlo-an kita ni Hesus nga dili gyod angay baliwalaon o tabunan ang usa ka daotang binuhatan. Dili maayo nga ato lang pasagdan ang tawo nga masayop. Labaw nga mangil-ad kon ato pa gyong tabonan ang daotan nga iyang nabuhat. Diha sa unang pagbasa, ang Dios nagpasidaan sa atong tulubagon sa isigkatawo nga makasasala. Kon mamatay siya nga wala nato pasidan-i sa iyang daotang binuhatan, kita ang manubag sa Dios. Ingon niini kaseryoso ang atong papel isip igsoon sa tawong makasasala. 

Ang tawo nga masayop o makasala kinahanglan atong tabangan nga makakita sa kadaot o sa sala nga iyang nahimo. Mahinungdanon kining maong pahimangno tungod kay kasagaran kanato maglisud sa paghimo niini. Mas palabihon pa nato nga dili manginlabot ug maghulat na lang nga magabaan ang tawo sa iyang nabuhat.

“Adtoa ug estoryaha siya nga siya ra.” Dinhi gitudlo-an kita ni Hesus nga ang pagbadlong sa usa ka tawo nga masayop angay’ng himoon sa pribado nga paagi. Dili maayo nga atong korihi-an ang tawo sa iyang sayop atubangan sa kadaghanan kay maulawan man siya. Kon maulawan ang tawo, dili na siya maminaw ug molimod na hinoon sa iyang nahimong sayop. Adunay panultihon sa Ingles nga nagkanayon: “When you give praise, do it in public; when you criticize, do it in private.” Kon kita modayeg og tawo, isangyaw ta kini sa publiko; kon kita mobadlong og tawo, buhaton ta kini sa tago. Ang tawo nga masayop kinahanglan nga atong estoryahon, dili libakon; estoryahon sa pribado nga paagi, dili daoton atubangan sa daghang mga tawo. 

Ang pagpakig-estorya makatabang sa tawo nga nasayop. Pinaagi sa maayong pag-estoryahanay, ang makasasala makaamgo sa sayop nga iyang nahimo. Ang pagpakig-estorya makatabang usab sa tawo nga nasakitan o nabiktima. Maghatag kini niya’g kahigayonan nga makapadayag sa kasakit nga iyang gibati, ug human niini, mahimong gaan ang iyang pamati. Kasagaran, tungod sa pag-estoryahanay, mahitabo ang pagpinasayloay ug panaghi-uliay.

 “Kon dili siya maminaw, pagdala og usa o duha ka kauban.” Dinhi, gitudloan kita ni Hesus nga dili mawad-an dayon og paglaum nga mausab ang  makasasala. Kon dili siya maminaw sa usa, basin makumbinsi siya sa duha o tulo ka mga tawo. Ang tuyo sa pagdala og laing mga tawo dili ang pagkondena kondili aron adunay dugang nga mopasabut sa tawo nga nakasala. Gani, midugang si Hesus sa pag-ingon: “Kon dili gihapon siya maminaw, isang-at kining kaso ngadto sa Simbahan.” Ang Kristohanong katilingban adunay papel sa pagpahi-uli sa usa ka makasasala ngadto sa Dios ug sa iyang isigkatawo. 

Diha sa ikaduhang pagbasa si San Pablo nag-agni kanato sa paghigugma sa isigkaingon sama sa paghigugma sa kaugalingon. Ang pagpahimangno sa usag-usa atong buhaton inubanan sa gugma. Atong sawayon ang daotang binuhatan sa tawo tungod kay gihigugma nato siya ug dili kita gusto nga siya mahisalaag. Dili kini usa ka pagpataas sa kaugalingon kondili usa ka buhat sa kalooy nga iya sa mga Kristohanon.

Pamalandongan nato kini:
1. Nakita ba nato ang mga daotang binuhatan sa atong mga igsuon, higala ug kasilinganan?
2. Unsa may atong gibuhat aron nga ang atong igsoon, higala ug kasilinganan makaamgo sa ilang daotang binuhatan?