Dt
8:2-3, 14b-16a; 1 Cor 10:16-17; Jn 6:51-58
Niining kapistahan sa Corpus Christi, gipahinumduman
kita sa duha ka klase nga pagsabot sa Lawas ni Kristo.
Una sa tanan, ang Lawas ni Kristo mao ang
Eukaristiya nga atong dawaton sulod sa Santos nga Misa. Ang Corpus Christi mao
ang lawas ug dugo ni Hesus nga gihatag para sa atong kinabuhi ug kaluwasan. Ang
Ebanghelyo karon nagtudlo nga si Kristo mao ang Buhing Pan nga gikan sa langit.
Siya lamang ang maghatag og katagbawan sa kauhaw ug kagutom sa atong
kasingkasing.
Kon walay igong pagkaon, ang tawo magluya, masakit,
ug pwede nga mamatay. Ang tawo nga kanunay gigutom dili gyud magmalipayon. Kon
unsa ka importante ang pagkaong materyal sa atong kinabuhi, mao usab ang
kabililhon sa Eukaristiya sa atong espirituhanong kinabuhi.
Ang unang pagbasa nagtudlo nga “ang tawo dili mabuhi
sa pan lamang, kondili sa matag pulong nga magagikan sa baba sa Ginoo”. Si
Kristo mao ang Pulong sa Ginoo, kang kinsang lawas ug dugo atong madawat sa
Eukaristiya. Ang Lawas ug Dugo ni Kristo maoy maghatag kanato og kusog batok sa
mga pagsuway sa kinabuhi. Mao usab kini ang maghatag kanato og kadasig sa
pag-alagad sa Dios ug sa isigkatawo. Pinaagi sa makanunayong pagdawat sa
Eukaristiya, atong makab-ot ang tinuod nga kalipay ug ang kinabuhing dayon.
Ning kapistahan sa Corpus Christi, angay natong
hatagan og bili ang pahimangno ni San Pablo: “Kon may mokaon sa pan ug moinum
sa kalis nga dili angayan, makasala siya batok sa lawas ug dugo sa Ginoo”.
Busa, kinahanglan “magsusi ang matag usa sa kaugalingon sa dili pa mokaon sa
pan ug moinum sa bino aron dili makaon ug mainom ang kaugalingong kondenasyon,
kay wala siya moila sa Lawas ni Kristo” (1 Cor 11:27-29).
Ang ikaduha nga pagsabut sa Lawas ni Kristo mao ang
Katawhan sa Dios. Si San Pablo, diha sa ikaduhang pagbasa, nag-ingon: “Ang pan
nga atong gibahinbahin, dili ba, pagkalawat man sa lawas ni Kristo? Ang pan usa
ra. Mao sab ta, bisag daghan, nausa ka lawas; nag-ambitay sa usa ka pan.” Ang
tanan diay nga magasunod ug magatoo kang Kristo mahiusa kaniya ug mahimong usa
ka lawas uban kaniya.
Kon kita usa ka Lawas ni Kristo, angay kita nga
maghigugmaay, magtinabangay, ug magtan-aw sa kahamugaway sa usag-usa. Diha sa
Lawas ni Kristo, ang kalipay sa usa, kalipay sa tanan; ang kasakit sa usa,
kasakit usab sa tanan. Mao kini ang “Teolohiya sa Lawas” nga gipasabut pag-ayo
ni San Pablo sa iyang unang sulat ngadto sa taga-Corinto (12:12-31).
Usa ka higayon niana, gipahimangnoan ni Pablo ang
taga Corinto tungod sa ilang pagkabahinbahin ug pagpasagad sa usag usa. Siya
nag-ingon: “Ang inyong mga tigom dili na ang panihapon sa Ginoo, kay ang matag
usa nagkaon sa kaugalingong pagkaon samtang ang uban gigutum, o naghuboghubog .
. . . Tingalig nagtamay mo sa Simbahan sa Dios ug buot ninyo pakaulawan ang
walay nahot? Unsay akong isulti? Modayeg ba ko ninyo? Dili!” (1 Cor 11:20-22).
Para kang Pablo, ang Eukaristiya mahimo lamang makahuloganon kon kini
pagasaulogon sa usa ka katilingban nga nagkahiusa ug nag-inambitay.
Dili igo nga ang
katawhan magsaulog sa panihapon sa Ginoo. Importante kaayo nga ang katawhan nga
magsaulog niini anaa sa kahimtang nga Kristohanon usab, diin adunay
pagtinabangay ug kahiusahan. Kon wala kini, dili panihapon ni Kristo ang atong
gisaulog. Bisan unsa kanindot sa atong kasaulogan sa Eukaristiya diha sulod sa
simbahan, mahimo kining walay bili kon walay paghigugmaay ug pagpakabana sa
usag-usa diha sa gawas sa atong balay alampoanan.
No comments:
Post a Comment