MONDAY OF THE 22ND WEEK IN ORDINARY TIME (YEAR A)

LUKAS 4:16-30. Unsa man ang misyon sa mga Kristiyano karong panahona? Pinaagi sa bunyag, kita gidihogan aron ipadayon ang misyon ni Kristo, nga karon nagpabilin nga susama niini: Pagdala sa Maayong Balita ngadto sa mga kabos, mga binilanggo, mga buta, mga nilutos ug sa tanan nga may panginahanglan. Si Santa Teresa nga taga Avila nagpahinumdum kanato nga ang Ginoo nagsalig kanato: “Si Kristo, sa kalibotan karon wala nay lawas kondili ang imoha, wala nay kamot kondili ang imoha. Imoha ang mga mata nga iyang gamiton sa pagtan-aw sa kalibotan uban sa kalooy. Imoha ang mga tiil nga iyang gamiton sa paglakaw ug pagbuhat og maayo.” Ang mga Kristiyano diay adunay misyon sa pagdala sa gugma ni Kristo ngadto sa matag tawo nga ilang ikahinagbo ug ika-ila karong higayona.

22ND SUNDAY IN ORDINARY TIME (YEAR A)

Jer 20:7-9; Rom 12:1-2; Mt 16:21-27

Diha sa Ebanghelyo, miila si Pedro nga si Hesus usa ka Mesiyas, apan dili niya madawat nga si Hesus mag-antos ug mamatay. Sama sa kadaghanang mga Hudiyo, si Pedro nagtoo nga ang Mesiyas magmadaugon, dili paantoson ug patyon.

Sama kang Pedro, daghan kanato maglisud og sabut sa kabililhon sa pagsakripisyo. Nganong mag-antus man kon pwede rang magpahayahay? Nganong magpadaugdaug man kon pwede rang maghari? Buot ni Pedro nga hagiton si Hesus sa dili na pagsakripisyo. Tabla ra nga iya kining giingnan, “Ginoo, dili ni angay’ng mahitabo kanimo!” Apan gitubag siya ni Hesus sa pag-ingon, “Pahawa satanas! Ang imong hunahuna iya sa yawa, dili sa Dios.”

Ang hagit ni Hesus para sa tanan niyang mga tinun-an mao kini: “Kalimti ang imong kaugalingon, pas-ana ang imong krus sa matag adlaw ug sunod kanako.” Sa unang tan-aw, makaingon kita nga sadista man kini nga pamaagi. Pero, sa pagkatinuod, gusto ni Hesus nga makamao kitang magsakripisyo aron nga makat-on kita sa paghigugma sa tinuoray nga paagi.

Ang unang elemento sa tinuod nga gugma mao ang paghikalimot sa kaugalingong kagustohan o “self-denial”. Ang sukwahi sa usa ka “self-denying person” mao ang tawo nga “selfish” o laog. Kon laog kita, dili kita makamaong manghatag. Unya, kon dili kita makamaong magpaambit, dili usab kita makamaong mahigugma. Sa giingon na ni Blesssed Teresa nga taga-Calcutta: “Pwede sa tawo ang paghatag nga walay gugma; apan dili siya makahimo sa paghigugma kon dili siya manghatag” (“One can give without loving, but one cannot love without giving”). Ang pagpaambit sa kaugalingon kabahin gayod sa tinuod nga gugma.

Ang tawong laog kanunay lang maghunahuna sa iyang kaugalingon. Kon maghari ang mga laog sa kalibutan, dili na kini nindot nga puy-an. Daghan ang mag-away ug magkagubot ang katawhan. Si Hesus naghagit kanato nga magkat-on sa paghikalimot sa kaugalingon aron kita madasig sa paghatag ug pagpaambit. Gusto niya nga kita makamaong maghunahuna sa kaayohan sa uban, dili lang sa kaugalingong panginahanglan. Pinaagi niini magmalipayon ang katilingban.

Ang ikaduhang elemento sa tinuod nga gugma mao ang pagpas-an sa krus.

Natingala ang asawa kay nag-anam man ka paraygon ang iyang bana. Busa nangutana siya, “Darling, nganong kanunay naman ko nimo nga kugos-kugoson?” Ug mitubag ang bana, “Sus, mangutana pa gyod na siya. Wa ba diay ka makadungog sa giingon sa pari nga kinahanglan atong pas-anon sa matag adlaw ang krus sa atong kinabuhi?”

Ang krus maoy simbolo sa mga pagsulay ug responsabilidad nga muabot sa tawo. Ang tawo nga adunay dakong pagsalig sa Ginoo dili mahadlok moatubang sa mga problema ug unos sa kinabuhi tungod kay nasayod siya nga dili siya pasagdan sa Dios. Ang mga kasakitan wala magagikan sa Dios, apan gitugotan kini niya alang sa usa ka maayong katuyoan. Dili nato malilong nga ang mga pagsulay maoy makapalig-on sa usa ka tawo.

Ang tawo nga adunay tinuod nga gugma dili usab mahadlok mopas-an sa mga responsabilidad. Ang usa ka amahan nga matarong dili kapuyan magtrabaho o mag-uma tungod kay gihigugma man niya ang iyang pamilya. Ang usa ka estudyante nga buotan dili kapuyan sa pagtuon tungod kay nahigugma man siya sa iyang mga ginikanan. Samtang ang tawo nga walay gugma dili gayod makamaong maghago ug tungod niini dili usab siya makasunod sa tinuoray kang Cristo.

Pamalandongan nato kini:

1.     Sa atong pagsunod ni Kristo, nakat-on ba kita sa paghikalimot sa kaugalingon aron sa paghatag og kaayohan sa ubang mga tawo?

2.     Sama kang Kristo, gipas-an ba nato ang atong mga responsabilidad sa matag adlaw inubanan sa dakong gugma?

22ND SUNDAY IN ORDINARY TIME (A)

MATEO 16:21-27. Unsa may atong buhaton aron mahimong tinuod nga sumusunod ni Kristo? Duha ka butang ang gipangayo sa Ginoo. Ang una mao ang paghikalimot sa kaugalingon. Ang usa ka Kristiyano gitawag sa pagpangalagad sa Dios ug sa katawhan. Mahimo nato kini kon kita makat-on sa paghunahuna sa kaayohan sa uban, dili sa kaugalingon lamang. Pinaagi sa pagpugong sa kaugalingong kailibgon, mahatagan nato og panahon ang Dios ug ang isigkaingon. Ug ang ikaduha mao ang pagpas-an sa krus. Kon kita adunay gugma, dili kita mahadlok mopas-an sa atong mga katungdanan ug suliran sa kinabuhi. Ang usa ka amahan nga may dakong gugma sa iyang pamilya dili maluya sa pagtrabaho alang kanila. Pero, ang tawo nga walay gugma dili gayod makamaong magsakripisyo ug tungod niini dili usab siya makasunod sa tinuoray kang Kristo.

SATURDAY OF THE 21ST WEEK IN ORDINARY TIME (YEAR A)

MATEO 25:14-30. Unsa may atong buhaton sa mga talento – bahandi, kusog, o katakos – nga gihatag kanato sa Dios? Ang Sambingay sa mga Talento nagtudlo nga ang katawhan gihatagan sa Dios og lain-laing mga talento. Ang Makagagahum malipay kon atong gamiton ug palamboon ang iyang hinatag nga mga talento; masuko Siya kanato kon kini ato lang pakatulgon o dili gamiton. Pinaagi sa Sambingay gidasig kita sa pag-ila sa atong tagsatagsa ka mga gasa ug kaantigohan, ug sa paggamit niini alang sa pag-alagad sa uban. Ang saktong paggamit sa mga talento mao may usa ka pamaagi sa pagpasidungog sa Dios. Dili importante kon unsa ang matang ug gidaghanon sa mga talento ang anaa kanato. Ang mahinungdanon nga ato kining gamiton dili lamang para sa atong kaugalingon kondili alang sa kaayohan sa isigkaingon.

FRIDAY OF THE 21ST WEEK IN ORDINARY TIME (YEAR A)

MATEO 25:1-13. Unsa man nga pagpangandam ang atong pagahimoon alang sa pag-abot sa Ginoo? Ang Sambingay sa mga Dalaga adunay tubag niini. Si Kristo mao ang pamanhonon; ang Simbahan mao ang pangasaw-onon. Ang pag-abot sa kaslonon posible nga malangan; apan kita, nga mga dinapit sa kasal, kinahanglan nga kanunay'ng andam. Ang lampara maoy simbolo sa atong pagtoo; samtang ang lana mao ang atong mga maayong buhat. Ang pagtoo nga walay buhat usa ka patay'ng pagtoo, sama nga ang lampara nga walay lana dili makasiga. Aron maandam kita sa pag-abot sa Ginoo, atong sundon ang mga maalamong dalaga diha sa sambingay. Padaghanon nato ang atong dalang lana, nga sa laing pagkasulti, ang atong mga maayong buhat, aron sa pag-abot ni Kristo maabtan kita nga may dalang igong kahayag.

THURSDAY OF THE 21ST WEEK IN ORDINARY TIME (YEAR A)

MATEO 24:42-51. Andam na ba kita sa pag-abot sa atong kamatayon? Kasagaran kanato dili andam; ang uban wala gyoy plano nga mangandam. Daghan ang dili ganahan mag-estorya sa realidad sa kamatayon tungod kay giisip nila kini nga “taboo” o butang nga dili angay’ng hisgotan. Aduna puy patoo-too nga kon ang tawo maghisgot og kamatayon, madali ang iya mismong kamatayon. Dili kini tinuod. Ang ebanghelyo nagtudlo mahitungod sa kamatayon – usa ka realidad nga angay’ng atubangon, dili ilimod; pangandaman, dili balewalaon. Ang kamatayon gipakasama sa usa ka kawatan tungod kay moabut kini sa panahon nga wala nato damha. Tungod niini gihagit kita nga mahisama sa usa ka sulugoon nga matarong ug matinud-anon sa mga buluhaton. Kon mahimo nato kini, gantihan kita sa Dios og kinabuhing dayon.