Is 25:6-10; Phil 4:12-14, 19-20; Mt 22:1-14
Nindot kaayo palandungon diha sa sambingay
ni Hesus nga ang gingharian sa langit gipakasama sa usa ka hari nga naghatag og
dakong kumbira para sa iyang anak nga magminyo. Alang sa usa ka Hudiyo, ang
kumbira sa kaminyoon maoy usa sa pinakaanindot nga panahon sa iyang kinabuhi
diin siya maglipay uban sa iyang pamilya, kaparyentihan ug kahigalaan. Pinaagi
niining sambingay atong masabtan nga ang langit diay usa ka estado sa kinabuhi
(dili lang usa ka lugar) diin adunay paghigugmaay, pag-inigsoonay,
paghinigalaay, puno sa kasadya ug kalipay. Ang gingharian sa langit mao ang
“paghari sa Dios” nga gisugdan ni Kristo ug nagpadulong sa iyang kahingpitan.
Mao kini ang gipasabut sa theological phrase nga “already, but not yet”. Ang
kahingpitan sa paghari sa Dios muabut sa katapusan sa panahon kanus-a ang Ginoo
magpadayag na sa kinatibuk-an niyang gahum.
Diha sa sambingay, ang mga tawo nga
giimbitar sa hari wala motunga. Ang uban nagbalewala sa imbitasyon, ang uban
nagtrabaho, ug ang uban nanamastamas pa gani sa mga sulugoon sa hari. Busa,
gisugo na lamang sa hari ang iyang mga sulugoon sa pag-adto sa mga kadalanan ug
mga hilit nga dapit aron imbitahon ang tanan nga ilang makit-an. Ug gidala nila
sa kumbira ang tanan, mga maayo ug daotan. Gigamit ni Hesus kining maong
sambingay aron iyang mapasabut sa mga naminaw nga kini usab ang nagakahitabo sa
iyang misyon.
Ang mensahe nga gidala ni Hesus mao ang
kaluwasan nga gidalit sa Dios para sa mga tawo. Kon ang tawo mutubag lamang sa
gitanyag nga kaluwasan, adunay mahitabo nga kumbira o dakong selebrasyon sa
kalipay. Mao unya kini ang “paghari sa Dios” dinhi sa kalibutan. Kining maayong
balita gihatag una sa tanan ngadto sa mga Hudiyo. Apan, kadaghanan kanila wala
naghatag og bili niini, ug gani daghan kanila nagpasipala sa mga magsasangyaw
sa Dios. Mao man gani nga sa pag-abut ni Hesus, gidapit niya ang tanan, mga
maayo ug daotan. Miadto siya sa tanang lugar ug kadalanan aron sa pagdapit sa
mga kabos, masakiton, ug mga makasasala sama sa mga pagano, kubrador sa buhis
ug mga daotang babaye.
Karong panahona, ang Ginoo nagpadayon sa
pagtanyag og kaluwasan sa mga tawo. Matag usa kanato gidapit nga mohatag og
personal nga pagsanong sa imbitasyon sa kaluwasan diha ni Kristo. Ang Dios wala
magpili sa iyang gidapit – dato o pobre, maayo o daotan, bata o tigulang. Apan
ang pangutana mao kini: Makalugar ba kita aron sa pagsanong sa imbitasyon sa
Ginoo? Wala bay mga kabilingggan nga naghawid kanato? Basin baya og sama sa mga
tawo sa sambingay, balewalaon pud nato ang mensahe sa Ginoo o bugalbugalan ba
kaha nato ang iyang mga mensahero?
Sa unsa mang paagiha kita makasanong sa
imbitasyon sa Ginoo? Sa hamubo nga pagkasulti, kita makahimo niini diha sa
atong aktibong pagpanginlabut sa kinabuhi sa atong Simbahan, ug kini adunay
tulo ka aspeto: Una, angay kita nga magmakugihon sa pagtoon sa mga pagtulun-ang
Katoliko aron pagsabut sa atong gitoohan (creed dimension); ikaduha, angay kita
nga mag-apil sa pagsimba ug uban pang katilingbanong pag-ampo (cult dimension);
ug ikatulo, angay nato puy-an o ipakita sa atong kinabuhi ang pagtoo nga atong
gihuptan (code dimension). Kining tulo ka aspeto bililhon para sa matinud-anon
nga pagbuhat sa kabubut-on sa Dios. Ang pagtoo nga walay pag-ampo dali nga
mahisalaag. Ang pagtoo ug pag-ampo nga dili ubanan sa buhat walay kahulugan.
Diha sa sambingay, adunay tawo nga nakasulod
sa kumbira sa hari nga wala magsul-ob sa saktong bisti sa kasal. Para sa mga
Hudiyo, usa kini ka insulto sa pagakaslon ug sa iyang pamilya kay bisan ang mga
kabos aduna man gayoy bisti nga para sa maong okasyon. Atong masabut nga
kadtong maong tawo wala gayud magpakita og bili sa okasyon nga iyang
gitambongan. Gani, ang iyang pagtambong nakahimo’g dakong eskandalo sa mga mata
sa laing mga bisita. Tungod niini, nasuko ang hari ug iyang gipagapos ang maong
tawo ug gipalabay sa kangitngit.
Sa atong pagsanong sa pagdapit sa Ginoo,
kita usab angay nga magsul-ob sa saktong bisti sa pagkasumusunod ni Kristo. Ang
“bisti” nga gihisgutan dinhi dili materyal kondili espiritwal. Ang “bisti sa
kasal” para sa mga Kristiyanos mao ang mga Diosnong mithi sama sa kaayo, hustisya,
kaangayan, kamanggihatagon ug kamanggiloloy-on. Diha sa Ebanghelyo, giapil ni Kristo
sa pagdapit ang mga makasasala. Apan sa
ilang pagsanong, gilauman sila nga magsul-ob na sa bisti sa kinabuhing
Kristohanon: “Lakat ug ayaw na pagpakasala!” Sa susamang paagi, kita nga
nabunyagan diha ni Kristo ug desidido’ng mosunod kaniya gilauman na usab nga
magsul-ob sa bisti sa katarong. Kon kini dili nato mahimo, makahatag lamang
kita og eskandalo sa mga tawo ug wala kitay luna sa gingharian sa Ginoo.
No comments:
Post a Comment