27TH SUNDAY IN ORDINARY TIME
PAMALANDONG @Hab 1:2-3; 2:2-4; 2 Tim 1:6-8, 13-14; Lk 17:5-10
Usa ka gabii niana, ang asawa gisul-ag tiyan. Namukaw siya sa iyang bana aron magpakuha’g tambal didto sa ilang refrigerator. Ang bana katulgon na kaayo ug dili gustong mobangon. Apan ang iyang asawa nagpunay og dangoyngoy sa kasakit sa iyang tiyan ug wala siya’y nahimo kondili mobangon aron mangita’g tambal.
Didto sa refrigerator ang bana walay nakitang tambal. Pwerteng problemaha kay kinahanglan siya nga moadto sa botika. Unya nahinungan sa bana ang batonis sa iyang pajama nga murag porma og tableta. Iya kining gilangkat ug gidala ngadto sa iyang asawa ug gipainom. Ug sa unsang pagkahitaboa, nawala ang sakit sa tiyan sa asawa, nasulbad ang problema, ug nakatulog silang duha nga malinawon.
Pagkabuntag, kondisyon kaayo si Misis nga miingon sa iyang bana, “Langga, unsa may ngalan atong imong tambal oy nga epektib man kaayo?” Ug si Mister nagkanayon, “Langga, ang pangalan sa maong tambal BATONISYN.”
Ang mga pagbasa ning Domingoha naghisgot sa kabililhon sa pagtoo. Ang pagtoo dako kaayo’g mahimo sa kinabuhi sa tawo. Sa maong estorya, bisan ang sayop nga pagtoo nakaayo sa sakit sa tiyan sa babaye. Kon epektibo ang sayop nga pagtoo, unsa na lang kaha kon ang atong pagtoo tinuod o sakto?
Unsa man ang sakto nga pagtoo? Ang unang pagbasa nagtudlo nga ang pagtoo mao ang dakong pagsalig sa Dios ug ang makanunayong pagtuman sa Kasabotan. Ang tinuod nga pagtoo pagaubanan gayod og pagsalig ug pagkamatinud-anon, ilabi na sa mga panahon nga lisud kaayo ang pagpakabuhi.
Atong nadungog si Propeta Habakuk nga nagmulo sa Ginoo: “O Ginoo, kanus-a pa ba nimo patalinghogan ang pakitabang ko kanimo? Gidaugdaog ako apan wala mo ako luwasa. Gisakit ako apan wala mo ako tabangi. Nganong kadaot ug kasamok man ang gipakita mo kanako?”
Kon atong paminawon si Habakuk, atong mabati nga siya nagdala sa tingog sa kadaghanan kanato, ilabi na sa mga panahon nga kita gisakit sa daghang mga problema ug mga kabalaka, diin gibati nato nga mura’g wala man magpakabana kanato ang Ginoo, kanus-a murag gipasagdan man lang kita sa Dios. Apan unsa man ang tubag sa Dios kang Habakuk?
Kon sabton nato ang mensahe sa Dios, tabla ra nga giingnan niya si Habakuk: “Pasensya lang una Habakuk. Paghulat lang tungod kay molihok ako sa eksaktong panahon. Aduna ako’y plano alang kaninyo ug maayo unta kon kamo magpabilin sa inyong pagtoo. Kon mahimo ninyo kini, kamo makabaton og kinabuhi.”
Unsa man nga matang sa pagtoo ang gipangayo sa Dios kang Habakuk? Gusto sa Dios nga si Habakuk makabaton og pagtoo nga masaligon ug makanunayon. Taliwala sa mga bagyo ug suliran sa kinabuhi, ang Dios naghagit kang Habakuk nga magpabilin diha sa pagsalig kay Siya dili magpasagad sa Iyang katawhan ug magluwas kanila sa saktong panahon. Ang Salmo Responsoryo karon (Salmo 95) naghulagway sa Dios sama sa usa ka malig-on nga bato ug maayong magbalantay sa mga karnero, nga angayan gayod hatagan sa dakong pagsalig.
Diha sa ikaduhang pagbasa, si San Pablo nagpasabot sa pagtoo isip atong pagdawat ug pag-ila kang Kristo nga katumanan sa mga panaad sa Dios. Si San Pablo nanawagan alang sa usa ka buhing pagtoo ug matinud-anong pagsunod sa mga pagtulon-an ni Kristo nga gipasa sa mga apostoles. Ang tinuod nga pagtoo diay mag-apil sa atong hugot nga pagdawat sa mga pagtulon-an sa Simbahan, kay kini man ang gitahasan sa Dios sa pagpadayag sa Iyang mensahe ngadto sa kalibotan.
Sa Ebanghelyo, ang mga apostoles mihangyo kang Kristo: “Ginoo, puwede ba nga imong padak-on ang among pagtoo.” Tinud-anay kadto nga hangyo. Nabati nila ang panginahanglan sa dakong pagtoo aron makasunod sa lisod nga mga lakang ni Hesus. Dinhi, atong masabtan nga ang pagtoo, una sa tanan, gasa gikan sa Dios. Ang Ginoo maoy tuboran sa pagtoo ug angay kitang mag-ampo nga Iyang dugangan ug palig-onon ang atong pagtoo Kaniya.
Unsa man ang gitubag sa Ginoo. Wala man siya moingon: “Kana ra diay inyong hangyo. Ok, karon dayon padak-on nako ang inyong pagtoo!” Hinoon, miingon siya: “Kon may pagtoo kamo nga sama’g gidak-on sa liso sa mustasa, makamando kamo anang kahoy’ng igera, ‘Maluka ka ug balhin sa dagat.’ Ug kini motuman kaninyo.”
Unsa man kadako ang liso sa mustasa? Mao-mao ra kini kadak-on sa liso sa humay. Sama ra nga si Hesus miingon, “Bisan gamay lang ang inyong pagtoo, basta kini tinuod nga pagtoo, mahimo ninyo ang dagko ug mga malisod nga buluhaton.” Para kang Hesus, dili ang gidak-on kondili ang kalidad sa pagtoo maoy importante. Ang liso sa mustasa usa sa pinakagamay nga liso sa tibuok kalibutan. Pero, aduna kini kapasidad nga mahimong dakong tanum nga kasilongan sa daghang mga langgam. Sa samang pagkaingon, ang tinuod nga pagtoo sa tawo puwede gayod nga molambo o makapausab sa iyang kinabuhi ug sa kinabuhi sa uban.
Pamalandongan nato kini:
1. Unsa man nga klase kining atong pagtoo? Tinuod ba kini nga pagtoo o patoo-too lang?
2. Unsa man ang mga patoo-too nga atong gihuptan karon ug angay nga atong biyaan aron motubo sa atong pagkasumusunod ni Kristo?
PAMALANDONG @Hab 1:2-3; 2:2-4; 2 Tim 1:6-8, 13-14; Lk 17:5-10
Usa ka gabii niana, ang asawa gisul-ag tiyan. Namukaw siya sa iyang bana aron magpakuha’g tambal didto sa ilang refrigerator. Ang bana katulgon na kaayo ug dili gustong mobangon. Apan ang iyang asawa nagpunay og dangoyngoy sa kasakit sa iyang tiyan ug wala siya’y nahimo kondili mobangon aron mangita’g tambal.
Didto sa refrigerator ang bana walay nakitang tambal. Pwerteng problemaha kay kinahanglan siya nga moadto sa botika. Unya nahinungan sa bana ang batonis sa iyang pajama nga murag porma og tableta. Iya kining gilangkat ug gidala ngadto sa iyang asawa ug gipainom. Ug sa unsang pagkahitaboa, nawala ang sakit sa tiyan sa asawa, nasulbad ang problema, ug nakatulog silang duha nga malinawon.
Pagkabuntag, kondisyon kaayo si Misis nga miingon sa iyang bana, “Langga, unsa may ngalan atong imong tambal oy nga epektib man kaayo?” Ug si Mister nagkanayon, “Langga, ang pangalan sa maong tambal BATONISYN.”
Ang mga pagbasa ning Domingoha naghisgot sa kabililhon sa pagtoo. Ang pagtoo dako kaayo’g mahimo sa kinabuhi sa tawo. Sa maong estorya, bisan ang sayop nga pagtoo nakaayo sa sakit sa tiyan sa babaye. Kon epektibo ang sayop nga pagtoo, unsa na lang kaha kon ang atong pagtoo tinuod o sakto?
Unsa man ang sakto nga pagtoo? Ang unang pagbasa nagtudlo nga ang pagtoo mao ang dakong pagsalig sa Dios ug ang makanunayong pagtuman sa Kasabotan. Ang tinuod nga pagtoo pagaubanan gayod og pagsalig ug pagkamatinud-anon, ilabi na sa mga panahon nga lisud kaayo ang pagpakabuhi.
Atong nadungog si Propeta Habakuk nga nagmulo sa Ginoo: “O Ginoo, kanus-a pa ba nimo patalinghogan ang pakitabang ko kanimo? Gidaugdaog ako apan wala mo ako luwasa. Gisakit ako apan wala mo ako tabangi. Nganong kadaot ug kasamok man ang gipakita mo kanako?”
Kon atong paminawon si Habakuk, atong mabati nga siya nagdala sa tingog sa kadaghanan kanato, ilabi na sa mga panahon nga kita gisakit sa daghang mga problema ug mga kabalaka, diin gibati nato nga mura’g wala man magpakabana kanato ang Ginoo, kanus-a murag gipasagdan man lang kita sa Dios. Apan unsa man ang tubag sa Dios kang Habakuk?
Kon sabton nato ang mensahe sa Dios, tabla ra nga giingnan niya si Habakuk: “Pasensya lang una Habakuk. Paghulat lang tungod kay molihok ako sa eksaktong panahon. Aduna ako’y plano alang kaninyo ug maayo unta kon kamo magpabilin sa inyong pagtoo. Kon mahimo ninyo kini, kamo makabaton og kinabuhi.”
Unsa man nga matang sa pagtoo ang gipangayo sa Dios kang Habakuk? Gusto sa Dios nga si Habakuk makabaton og pagtoo nga masaligon ug makanunayon. Taliwala sa mga bagyo ug suliran sa kinabuhi, ang Dios naghagit kang Habakuk nga magpabilin diha sa pagsalig kay Siya dili magpasagad sa Iyang katawhan ug magluwas kanila sa saktong panahon. Ang Salmo Responsoryo karon (Salmo 95) naghulagway sa Dios sama sa usa ka malig-on nga bato ug maayong magbalantay sa mga karnero, nga angayan gayod hatagan sa dakong pagsalig.
Diha sa ikaduhang pagbasa, si San Pablo nagpasabot sa pagtoo isip atong pagdawat ug pag-ila kang Kristo nga katumanan sa mga panaad sa Dios. Si San Pablo nanawagan alang sa usa ka buhing pagtoo ug matinud-anong pagsunod sa mga pagtulon-an ni Kristo nga gipasa sa mga apostoles. Ang tinuod nga pagtoo diay mag-apil sa atong hugot nga pagdawat sa mga pagtulon-an sa Simbahan, kay kini man ang gitahasan sa Dios sa pagpadayag sa Iyang mensahe ngadto sa kalibotan.
Sa Ebanghelyo, ang mga apostoles mihangyo kang Kristo: “Ginoo, puwede ba nga imong padak-on ang among pagtoo.” Tinud-anay kadto nga hangyo. Nabati nila ang panginahanglan sa dakong pagtoo aron makasunod sa lisod nga mga lakang ni Hesus. Dinhi, atong masabtan nga ang pagtoo, una sa tanan, gasa gikan sa Dios. Ang Ginoo maoy tuboran sa pagtoo ug angay kitang mag-ampo nga Iyang dugangan ug palig-onon ang atong pagtoo Kaniya.
Unsa man ang gitubag sa Ginoo. Wala man siya moingon: “Kana ra diay inyong hangyo. Ok, karon dayon padak-on nako ang inyong pagtoo!” Hinoon, miingon siya: “Kon may pagtoo kamo nga sama’g gidak-on sa liso sa mustasa, makamando kamo anang kahoy’ng igera, ‘Maluka ka ug balhin sa dagat.’ Ug kini motuman kaninyo.”
Unsa man kadako ang liso sa mustasa? Mao-mao ra kini kadak-on sa liso sa humay. Sama ra nga si Hesus miingon, “Bisan gamay lang ang inyong pagtoo, basta kini tinuod nga pagtoo, mahimo ninyo ang dagko ug mga malisod nga buluhaton.” Para kang Hesus, dili ang gidak-on kondili ang kalidad sa pagtoo maoy importante. Ang liso sa mustasa usa sa pinakagamay nga liso sa tibuok kalibutan. Pero, aduna kini kapasidad nga mahimong dakong tanum nga kasilongan sa daghang mga langgam. Sa samang pagkaingon, ang tinuod nga pagtoo sa tawo puwede gayod nga molambo o makapausab sa iyang kinabuhi ug sa kinabuhi sa uban.
Pamalandongan nato kini:
1. Unsa man nga klase kining atong pagtoo? Tinuod ba kini nga pagtoo o patoo-too lang?
2. Unsa man ang mga patoo-too nga atong gihuptan karon ug angay nga atong biyaan aron motubo sa atong pagkasumusunod ni Kristo?
No comments:
Post a Comment