FEAST OF SAINT ANDREW

MATEO 4:18-22. UNSA MAN ANG PAGTULON-AN NGA ATONG MAKAT-ONAN SA KAPISTAHAN NI SAN ANDRES, USA SA PINAKAUNANG SUMUSUNOD NI KRISTO? Diha sa ebanghelyo, nailhan nato si San Andres nga tigdala og mga tawo ngadto sa Dios. Pananglitan, siya ang nagdala sa iyang igsoon nga si Pedro ngadto kang Hesus; siya ang nagpaila-ila sa usa ka pundok sa mga pagano ngadto kang Kristo; siya usab ang nagdala sa usa ka bata nga may 5 ka pan ug 2 ka isda ngadto kang Hesus. Sumala sa atong kasinatian, dili sayon ang pagdala og tawo ngadto sa Dios. Nanginahanglan kini og dakong gugma ug pasensya. Adunay nag-ingon, “Your greatest contribution to the Kingdom of God may not be something you do but someone you raise.” Dinasig ni San Andres, molihok unta kita sa pagkabig og mga tawo, kapamilya ug kahigalaan, ngadto sa Ginoo.

TUESDAY OF THE 1ST WEEK OF ADVENT

LUKAS 10:21-24. UNSA MAN ANG PINAKAHABOG NGA MATANG SA KAHIBALO UG UNSAON MAN NATO PAGKAB-OT NIINI? Ang pinakabililhong matang sa kahibalo mao ang kahibalo mahitungod sa Ginoo. Bisan unsa pa kadaghan ang mga butang nga nahibal-an sa usa ka tawo, wala kini bili kon ang maong tawo wala makaila sa Ginoo. Atong masabtan kang Kristo nga ang kahibalo ug pagka-ila sa Dios makab-ot lamang sa mga tawo nga adunay malumo ug mapaubsanong kasingkasing. Ang tawo nga garboso ug mapahitas-on dili gayod makaila kinsa ang Dios. Aron mailhan ang Ginoo, kinahanglan maghatag kita og igong panahon alang sa pag-ampo ug pagpamalandong sa Iyang mga Pulong. Ang Englist poet nga si John Milton nag-ingon: “The purpose of learning is to know God, and out of that knowledge to love Him and imitate Him.”

MONDAY OF THE 1ST WEEK OF ADVENT

MATEO 8:5-11. UNSA MAN NGA BATASAN ANG ANGAY NATONG HUPTAN KON KITA ANAA SA TAAS NGA HUT-ONG SA KATILINGBAN? Ang opisyal nga Romanhon diha sa ebanghelyo maoy atong modelo. Una, nagpakita siya’g dakong pagtoo sa makaluwas nga gahum ni Kristo. Bisan tuod ubos sa iyang pagmando ang gatosan ka mga sundalo, miila siya nga adunay mas gamhanan pa kay kaniya, ang Ginoo. Ug ikaduha, ang opisyal naghupot og maloloy-ong kasingkasing. Sa mga karaang Romano, ang ulipon gipakasama’g bili sa mga hayop nga igo lang patrabahoon ug pwedeng pasakitan ug ibaligya sama sa usa ka butang. Apan, kining opisyal nangaliyupo kang Hesus alang sa kaayohan sa iyang kabos nga ulipon. Siya nagpamatuod sa panultihon: “To be rich, is not what you have in your bank account, but what you have in your heart.”

1ST SUNDAY OF ADVENT (YEAR A)

Is 2:1-5; Rom 13:11-14; Mt 24:37- 44

Karon mao ang unang adlaw sa Liturhikanhong Kalendaryo sa Simbahan. Daghang mga tawo ang wala masayod nga kita gasunod og laing kalendaryo para sa atong kinabuhing Kristohanon. Ang kalendaryo sa kalibutan gimugna sa lain-laing panahon sama sa panahon sa ting-init, ting-ulan ug ting-tugnaw. Sa susamang paagi, ang liturhikanhong kalendaryo aduna usay lain-laing panahon sama sa adbiyento, pasko, ordinaryo, kwaresma, pagkabanhaw, ug uban pa. Dinhi sa kalendaryo sa Simbahan, ang matag panahon adunay kalambigitan sa mga misteryo sa kinabuhi ni Kristo. Gituyo kini aron nga ang atong inadlaw-adlaw nga kinabuhi mahisubay gayod sa kinabuhi sa Dios.

Ang unang bahin sa Liturhikanhong Kalendaryo mao ang panahon sa Adbiyento, nga atong gisugdan karong Domingoha. Ang pulong “adbiyento” nagagikan sa Latin nga adventus nga nagpasabot og “pag-abut”. Gigamit nato kining maong pulong aron itawag sa panahon kanus-a atong gipaabut ang Ginoo nga Manluluwas. Upat kini ka Domingo padulong sa Pasko sa Pagkatawo ni Kristo ug gisimbolohan sa upat ka kandila sa Advent Wreath. Ang dakong tema sa Adbiyento mao ang “pagpaabut ug pagbantay”. Kitang tanan gihagit nga magpabiling mabinantayon o mag-andam kanunay alang sa klase-klaseng pag-abut sa Ginoo diha sa atong kinabuhi.

Ang mga semana sa Adbiyento maoy panahon sa pag-andam para sa adlaw sa Pasko, kanus-a atong handumon ang pagpakatawo sa Ginoo. Ato kining saulogon uban sa kasingkasing nga mapasalamaton tungod kay dinhi atong mabati nga kita gihigugma pag-ayo sa Dios. Ang Ginoo nagpakatawo ug nahisama kanato uban sa tuyo nga kita mahisama kaniya. Ang Dios maoy naghimo sa unang lakang aron kita mahiuli ug mahiusa kaniya. Ang liturhikanhong kolor sa Adbiyento mao ang violet o purple nga magpakita nga kini usa ka panahon sa paghinulsol. Aron mahimong makahuluganon ang pasko, angay kita nga magbag-o sa kinabuhi, magbasol sa mga sala ug maghini-uliay sa maayong pagtinagdanay.

Dugang pa niini, ang Adbiyento magdasig kanato nga magbantay sa pagduaw sa Ginoo sa inadlaw-adlaw natong kinabuhi. Sa mosunod nga Domingo, ang ebanghelyo magsaysay mahitungod ni San Juan Magbubunyag nga maoy magpaila kang Kristo, ang Dios nga anaa nakig-uban sa mga tawo. Kaniadto, si Hesus nagpuyo taliwala sa mga tawo, apan pipila lamang ang nakabantay kaniya. Karon, siya anaa gihapon sa atong taliwala pinaagi sa Espiritu Santo, apan pipila lamang ang naghatag og bili sa iyang presensya. Ang Adbiyento magdapit kanato sa paghatag og pagtagad sa presensya ni Kristo sa atong kinabuhi. Siya atong ikahibalag sa Santos nga Misa, sa Kristohanong katilingban, ug sa matag tawo nga nanginahanglan og tabang.

Ug sa katapusan, ang Adbiyento magpahinumdum kanato nga mangandam alang sa atong umaabut nga pag-atubang sa Ginoo. Kini mahitabo sa adlaw sa pagbalik ni Kristo sa katapusan sa panahon nga mao usab ang adlaw sa paghukom. Ang ebanghelyo nagpahimangno kanato nga ang “Anak sa Tawo” moabut sa takna nga wala damha, sama sa dakong lunop nga nahitabo panahon ni Noe. Miabut ang lunop samtang ang mga tawo nangaon, nanginum ug nagminyoay. Nga sa ato pa, wala gayoy timailhan nga nakapaandam kanila nga maglunop na. Ingon usab kuno niini ang mahitabo sa adlaw sa pagbalik ni Kristo. Walay “last call”. Busa, ang hagit sa Simbahan mao kini: Pagmata kanunay! Ayaw pagpiyong-piyong! Pagpabiling mabinantayon!   Adunay nag-ingon: “Ang tawo nga mapakyas sa pagpangandam tabla ra nga nangandam sa iyang kapakyasan.”

Unsaon man nato nga magpabiling mabinantayon sa pag-abut sa Ginoo? Diha sa ikaduhang pagbasa, Si San Pablo naghatag og practical advice: Pagpuyo kamo kanunay isip mga anak sa kahayag ug likayi ang tanang buhat nga salawayon. Gipasabot ni Pablo nga angay kitang manginabuhi nga maligdong ug likayan ang daotang mga buhat sama sa paghuboghubog, pagpangaway, pagdinaotay, kasina, ug uban pa.

Ang panahon sa Adbiyento usa ka maayong pahinumdum nga ang matag adlaw sa atong kinabuhi ato gayong gamiton sa pagpangandam sa atong pakigkita sa Ginoo. Manglimpiyo kita kada adlaw (dili kada semana, dili kada bulan) aron sa tanang panahon andam kita sa pagpakig-uban sa Dios.

Pamalandongan nato kini:

1. Unsa man ang panahon sa Adbiyento sumala sa gitudlo sa Simbahan?

2. Unsa man ang mga tahas nga angay natong buhaton sulod sa panahon sa Adbiyento?

SATURDAY OF THE 34TH WEEK IN ORDINARY TIME

LUKAS 21:34-36. KAMATAYON – ANGAY BA KINING TALIKDAN O PANGANDAMAN? Daghang mga tawo mahadlok mamatay ug dili ganahan maghunahuna sa kataposan sa ilang kinabuhi. Lingawon nila ang ilang kaugalingon pinaagi sa mga kalibotanong butang ug kalihokan. Tungod niini, muabot kanila ang kamatayon nga dili sila andam. Si Hesus nagpahimangno: “Ayaw kamo’g patuyang sa pagkaon ug pag-inum sa makahubog nga ilimnon, ug ayaw kamo padaog sa mga kabalaka mahitungod ning kinabuhi-a, kay tingali unya’g hikalitan kamo niadtong adlawa.” Kining ebanghelyo magdasig kanato sa pagpuyo og moral nga kinabuhi, nga adunay panglantaw sa kinabuhing dayon nga nagpaabot human ning kinabuhia. Si Leonardo da Vinci nag-ingon: “As a well-spent day brings happy sleep, so a life well spent brings happy death.”