32ND SUNDAY IN ORDINARY TIME (YEAR C)

Luke 20:27-38

Usa ka pari ang miadto sa relohista aron magpa-ayo sa iyang relo. Human sa pipila lamang ka minutos, nahuman ang pag-ayo. “Pila akong bayronon dong?” nangutana ang pari. Mitubag ang relohista: “300 pesos.” Nakurat ang pari ug misinta, “Unsay 300 pesos! Kadiyot nga trabaho, 300 na dayon? Kamahal gud!” Unya midepensa ang relohista sa pag-ingon: “Padre, ang imong relo misulod dinhi nga patay, ug karon buhi na. Nganong masuko man kag pangayoan og 300 pesos? Kon kami mosulod sa imong Simbahan nga magdala og patay, pangayoan mig 500 pesos. Unya ra ba sa among paggawas, ang among patay, patay lang gihapon!”

Aduna bay kinabuhi human sa kamatayon? Tingali, daghan kanato motubag og “Oo” sa maong pangutana. Kitang mga Katoliko nagtuo og pagkabanhaw human sa kamatayon. Pero, dili nato ikalimod nga daghan usab kanato adunay pagduda kalabot sa pagkabanhaw sa mga patay.

Usa ka pari ang nagmisa sa gamay nga kapilya. Sa iyang pagwali, nangutana ang pari sa mga tawo: “Kinsa ninyo dinhi ang mituo nga adunay langit, palihog ipataas ang kamot.” Ang tanang tawo nagpataas sa ilang kamot. Unya, midungag ang pari sa pag-ingon: “Kinsa dinhi ang gusto makasulod sa langit, palihog ipataas ang kamot.” Ug ang tanang tawo nagpataas sa ilang kamot. Ug sa katapusan, namulong ang pari: “Kinsa dinhi ang gusto mamatay karon dayon aron makasulod sa langit, palihog iisa ang kamot.” Kalit nga nahilom ang mga tawo, ug wala gayoy bisan usa nga nagpataas og kamot.

            Motuo og langit, pero dili gusto nga mamatay. Unsaon man nato pagsulod sa langit kon kita dili mamatay? Nganong mahadlok man kita mamatay, nga kini man ang pultahan sa kinabuhing dayon? Tungod ba kini kay dili hugot ang atong pagtuo sa kinabuhing dayon? Nagduhaduha ba kita kon tinuod gayod ang pagkabanhaw?

Ang mga Saduseo wala nagtuo sa pagkabanhaw tungod kay matod pa nila wala kini itudlo sa Balaod ni Moises. Diha sa ebanghelyo, ilang gipangutana si Hesus kalabot sa kahimtang sa biyuda nga namatay human naminyo sa 7 ka managsoon. Sa pagkabanhaw, kang kinsa man siyang asawa nga naminyo man siya og pito ka lalaki? Sa pagpangutana niini, ang mga Saduseo wala manginahanglan og tubag; gusto lang nila ipakita kang Hesus nga ang pagtuo sa pagkabanhaw usa ka dakong sayop, kondili man gani kataw-anan nga pagtulon-an.

Daghan sa mga karaang Hudiyo walay pagtuo sa kabanhawan sa tawo nga mamatay. Usa ra kono ang magpabilin sa tawo – ang iyang pangalan. Mao bitaw nga aduna silay balaod nga kon ang usa ka asawa mabiyuda nga walay anak, kinahanglan nga pangasaw-on siya sa manghod sa iyang bana aron makaanak ug makadala sa pangalan sa iyang namatay nga bana.

Ang tubag ni Hesus maoy usa ka pagmatuod nga nasayop ang mga Saduseo. Makusganon niyang gitudlo nga ang mga tawong mapamatud-an nga angayan sa langit dili na mamatay tungod kay mahisama man sila sa mga anghel. Unya, gipasabot usab niya nga si Moises mismo nagtudlo sa pagkabanhaw sa dihang gitawag niya ang Ginoo nga Dios ni Abraham, Dios ni Isaac, ug Dios ni Jacob. Ang Ginoo mahimo lamang Dios sa mga buhi, ug dili sa mga patay. Busa, angay lamang nga motuo kita nga ang Dios maoy nag-atiman sa mga matarong didto sa laing kinabuhi.

Busa, kon adunay mangutana nganong motuo kita sa pagkabanhaw, ang tubag mao kini: Si Kristo mismo ang nagtudlo nga adunay kinabuhi human sa kamatayon. Siya nag-ingon nga kon kita motuo Kaniya, makabaton kita og kinabuhing dayon (Juan 6:47). Siya “ang dalan, ang kamatuoran, ug ang kinabuhi” (Juan 14:6). Iya usab kitang gidasig sa pag-ingon, “Sa balay sa akong Amahan adunay daghang mga lawak ug mouna ako aron mag-andam og dapit alang kaninyo” (Juan 14:2-4). Pinaagi sa Iyang pagkabanhaw, gipamatud-an ni Hesus nga Siya nagmadaugon batok sa kamatayon, ug nga ang kamatayon dili makabuntog Kaniya. Kon kita magmatinud-anon lamang kang Hesus, makaambit kita sa kinabuhing dayon uban Kaniya.

Kon adunay kinabuhing dayon, unsa may angay natong buhaton?

Una sa tanan, ang pagtuo sa pagkabanhaw mag-agni kanato sa paglantaw kanunay sa umaabot nga himaya. Sa atong paggamit sa duha nato ka mga mata, atong ipunting ang usa sa kalibotan, samtang ang laing usa atong ipunting sa langit. Importante kini aron nga magkinabuhi kita dili lamang para sa kalibotan kondili para usab sa umaabot nga kinabuhing walay katapusan. Ang pagtuo sa kinabuhing dayon maoy magdasig kanato sa pagsubay sa dalan sa katarong, dili sa binuang ug sa daotan. Kini ang dalan nga gipuy-an ni Kristo ug buot niyang ipasunod kanato – ang dalan sa hustisya ug kaangayan, sa kamanggiloloy-on ug kamanggihatagon, sa kamapaubsanon ug kamapasayloon.

Dugang pa niini, ang gituohan nga ganti sa kinabuhing dayon maghatag kanatog motibasyon sa pagsanong bisan sa malisod nga mga hagit sa ebanghelyo. Ang unang pagbasa nagsaysay sa makatandog nga sugilanon mahitungod sa 7 ka mga magsoon, nga mipili sa pagpasakit ug kamatayon kaysa mobiya sa ilang relihiyon ug pagtuo sa Dios. Usa sa mga magsoon nga gipanitan namulong sa mga nagpaantos kaniya, “Mahimong imo kaming patyon, apan ang Hari sa tanang kalibotan magbanhaw kanamo ug maghatag kanamo sa kinabuhi nga walay katapusan kay namatay kami nga nagtuman sa iyang mga balaod” (2 Macabeo 7:9). Ang laing igsoon miingon, “Palabihon ko nga mamatay diha sa inyong mga kamot tungod kay gipasaligan kami nga ang Dios magbanhaw kanamo” (7:14). Ang lig-ong pagtuo sa pagkabanhaw maoy naghatag ning mga igsoon og kaisog sa pagsupak sa daotang hari ug sa pagsunod sa balaod sa Dios.

Tingali, dili man kita hagiton sa susamang pagpasakit nga nasinati sa pito ka mga magsoon diha sa ikaduhang libro ni Macabeo. Apan, nagpuyo kita sa kalibotan nga puno sa kadaotan. Matag karon ug unya, adunay mga tawo nga motintal kanato sa pagpadaplin sa atong Kristohanong pagtoo ug moral nga prinsipyo aron maangkon ang lumalabay nga kalipay ug kalibotanong bahandi. Hinaot unta nga mahisama kita sa 7 ka magsoon nga mopili sa kalisod ug kasakit nga maoy magdala kanato sa kinabuhing walay katapusan.

Sa panahon nga kita pagasulayan pag-ayo, madasig unta kita sa mga pulong sa inahan sa 7 ka magsoon nga gisakit: “Wala ako mahibalo giunsa pagsugod ang inyong kinabuhi dinhi sa akong tagoangkan. Dili ako ang naghatag kaninyog kinabuhi ug gininhawa ug dili ako ang nagpahimutang sa matag bahin sa inyong lawas. Ang Dios maoy nagbuhat niini, ang Dios nga nagbuhat sa tanang kalibotan, ang kaliwat sa mga tawo ug ang tanan nga ania. Siya manggiloloy-on ug ihatag niya pagbalik kaninyo ang kinabuhi ug gininhawa tungod kay gihigugma ninyo ang iyang mga balaod labaw kay sa inyong paghigugma sa inyong kaugalingon” (7:22-23).

Pamalandongan nato kini:

1. Unsa man kadako ug kalig-on ang atong pagtoo sa pagkabanhaw?

2. Unsa may atong buhaton matag adlaw aron mapadayag ang atong pagtuo sa pagkabanhaw ug sa kinabuhing dayon?