FEAST OF SR. STO. NINO

Nganong daghan man kanato ang nahigugma sa Santo Nino? Unsa may nagdasig kanato sa paghimo’g debosyon sa Dios nga Bata?

Matag karon ug unya, makadungog kita’g “milagro” nga gihimo sa Santo Nino para sa mga tawo. Adunay mag-ingon nga naayo sila sa ilang sakit tungod sa panabang sa Dios nga bata. Gipatong kuno nila ang imahen sa Santo Nino diha sa parte sa ilang lawas nga nagdaot ug naayo sila. Aduna usay mag-ingon nga ang Santo Nino maoy ilang tigpanalipod panahon sa katalagman ug aksidente. Gipaatubang kuno nila ang Santo Nino sa sunog ug kini maoy nakapalong sa kalayo. Panahon sa dakong huwaw, adunay nagligo sa imahen sa Santo Nino ug dayon misugod kuno ang pag-ulan.

Usa sa dakong grasya nga nadawat sa mga Pilipino mao ang gasa sa Kristohanong pagtoo. Apan, importante kaayo nga makita nato ang dakong kalainan sa tinuod nga pagtoo (genuine faith) ug sa patoo-too (superstitious belief). Angay natong sabton nga ang Dios nagpakahimong bata dili aron nga mosunod siya sa atong kagustohan kondili aron nga kita makasunod sa iyang panig-ingnan. He became one like us so that we would become one like Him.

Diha sa unang pagbasa, si propeta Isaias nanagna nga adunay matawo nga bata para kanato nga magdala’g kahayag, kalinaw ug tinuod nga kalipay. Kining maong panagna nahataga’g katumanan diha ni Kristo. Siya ang gipadala gikan sa langit aron magdala’g kaluwasan sa mga tawo. Ang mosunod sa iyang lamdag o maayong panig-ingnan makabaton sa tinuod nga kalinaw ug kalipay.

Sa ikaduhang pagbasa, si San Pablo nagtudlo kanato nga kita nahimong mga sinagop nga anak sa Dios tungod kang Kristo. Unya, diha sa ebanghelyo, gipakita ni Hesus kanato unsa ang angay nga buhaton sa mga anak sa Dios. Sama kaniya, kita angay nga magpuyo uban sa Dios diha sa iyang panimalay o katilingban ug magtrabaho para Kaniya. Atong sundon ug tumanon ang iyang kabubut-on labaw sa tanan, bisan gani labaw sa atong pamilya.

Si Hesus miingon: “Kon dili kamo mausab ug mahisama sa usa ka gamay’ng bata, dili kamo makasulod sa Gingharian sa Langit”. Unsa may iyang gipasabot niini? Adunay daghang kinaiya ang usa ka bata, apan si Kristo buot nga mahimo kitang mapaubsanon sama sa usa ka bata. “Ang tawo nga magpaubos sama niining bata maoy ilhon nga labing dako sa Gingharian sa Langit.” Gisangyaw kini ni Hesus dili lamang sa pulong kondili sa buhat. Siya mismo ang unang nagpaubos sa iyang kaugalingon.

Usa sa pinakadakong babag sa atong pagsulod sa langit mao ang garbo o pagkamapahitas-on. Ang tawo nga garboso malimot nga ang tanang butang nagagikan sa Ginoo. Magtoo siya nga makab-ot niya ang kalampusan tungod sa iyang kaugalingong paningkamot. Tungod niini, dili siya makamaong magpatabang o magpasalamat kang bisan kinsa, bisan gani sa Dios.

Ang tawo nga mapahitas-on dili makamaong mangayo’g pasaylo. Dali ra niya makita ang mga sayop sa ubang tawo, apan dili ang iyaha. Bisan pa’g makita na niya ang iyang sayop, dili gihapon siya mangayo’g pasaylo tungod kay para kaniya kini magpakita sa kahuyang sa tawo.

Ang tawo nga garboso dili makamao’ng malooy. Tungod sa iyang pagkamapahitas-on, dili niya mabati ang kahimtang ug pag-antos sa ubang mga tawo. Dali ra siya maghukom, apan dugay nga magpasaylo tungod kay malimtan niya nga siya mismo adunay panginahanglan sa kalooy sa Ginoo.

Niining kapistahan sa Dios nga Bata, kita gipahinumduman ni Kristo sa pagpabilin nga masaligon sa panabang sa Dios Amahan, mapaubsanon, masinabtanon ug mapasayloon sa isigkaingon.

Viva Senor Santo Nino!