Marcos 14:12-16, 22-26
Niining solemnidad sa Lawas ug Dugo ni
Cristo, kita gipahinumduman kon kinsa ang atong gidawat diha sa
Eukaristiya ug kon unsa ang atong gibuhat diha sa pagkalawat.
Kinsa man ang atong gidawat diha sa
Eukaristiya?
Ang atong gidawat diha sa Santos nga
Misa mao si Cristo mismo. Ang ebanghelyo nagsaysay mahitungod sa
Katapusang Panihapon kanus-a gitukod ni Cristo ang Eukaristiya.
Mikuha siya og pan, nagpasalamat sa Dios Amahan, mipikas niini ug
miingon sa iyang mga tinun-an: “Dawata ninyo kini. Kini mao ang
akong lawas.” Unya, mikuha siya sa kalis, nagpasalamat sa Dios
Amahan ug mitunol niini ngadto sa mga tinun-an ug miingon: “Kini
ang akong dugo, ang dugo sa kasabotan nga iula alang sa daghang
katawhan”. Klaro kaayo sa mga lihok ug pulong ni Cristo nga ang
Eukaristiya nga iyang gihimo maoy usa ka buhat sa dakong
pagsakripisyo. Gawasnon niya nga gihalad ang iyang tibuok kinabuhi
alang sa kaluwasan sa mga tawo.
Sa Balaang Kasulatan, ang Kasabotan
(covenant) maoy usa ka solemne nga pagpanumpa sa duha ka partido nga
magmatinud-anon sa ilang gikauyonan. Pananglitan, sa kasabotan tali
sa Dios ug sa katawhan sa Israel, ang Ginoo nanumpa nga mag-amoma ug
manalipud sa katawhan sa Israel. Sa ilang bahin, ang katawhan sa
Israel nanaad nga tumanon nila ang tanang sugo sa Ginoo. Matag
solemneng kasabotan adunay ilhanan. Ang bangaw maoy nahimong ilhanan
sa kasabotan sa Dios ug ni Noe; ang pagtuli maoy timailhan sa
kasabotan sa Dios ug ni Abraham; ug, sumala sa unang pagbasa, ang
pagsablig sa dugo gikan sa hinalad nga mga mananap maoy nahimong
ilhanan sa kasabotan sa Dios ug ni Moises.
Sa ikaduhang pagbasa, ang sulat para sa
mga Hebreo nagpasabut nga sa bag-ong Kasabotan, dili na dugo sa mga
mananap ang giula kondili dugo mismo ni Cristo. Ang maong dugo
gihatag dili aron isablig kondili aron imnon sa mga tawo alang sa
ilang kaluwasan. Si Cristo mao ang naghimo sa paghalad, ug ang
gihalad mao ang iyang kinabuhi. Kon ang dugo sa mga mananap gitoohan
sa mga tawo nga makahugas sa ilang tawhanong kahugaw, unsa na lang
kaha ang kalimpyo sa tawo nga mahugasan sa dugo sa Anak sa Dios. Diha
ni Cristo, wala nay bili ang paghalad ug pagpadugo sa mga mananap.
Atubangan sa Dios, wala nay laing mas bililhon pa nga halad kaysa
Santos nga Misa.
“Buhata kini aron sa paghandum
kanako.” Tungod sa gibiling sugo ni Cristo, ang Eukaristiya
nahimong walay kinutubang handumanan sa sakripisyo sa kinabuhi nga
iyang gihalad. Dili kini ordinaryong handumanan tungod kay sa matag
higayon nga kini saulogon maghatag kini og grasya ug kaluwasan sa mga
tawo nga magsaulog niini ug sa mga tawo nga gipahinungdan niini.
Unsa man ang atong gibuhat diha sa
pagkalawat?
Diha sa atong pagkalawat, kita gawasnon
nga misulod sa usa ka Kasabutan uban sa Dios. Diha sa atong pagdawat
sa lawas ug dugo ni Cristo, sama ra nga kita miingon: “Oo Ginoo,
gusto ako nga mahiusa kanimo.” Sa iyang kabahin, si Cristo nagsaad
kanato: “Ang mukaon sa akong lawas ug moinum sa akong dugo
makabaton sa kinabuhing walay katapusan.”
Sa Ingles, ang pagkalawat gitawag nato
og communion, usa ka nindot nga pulong nga nagpasabut og kahiusahan.
Diha sa atong pagkalawat, kita nahiusa uban kang Cristo ug sa
Kristohanong katilingban. Kining kahiusahan dili lang sa bangkite o
sa pagkaon kondili kahiusahan sa kinabuhi ug misyon ni Cristo dinhi
sa kalibutan. Kon kita makig-uban ni Cristo sa matag adlaw sa atong
kinabuhi, makasiguro kita nga makadawat sa walay katapusan nga
kinabuhi ug kalipay nga iyang gisaad.
