16TH SUNDAY IN ORDINARY TIME (YEAR C)

LUKAS 10:38-42

Isip pari, malipayon ako nga magsaulog sa Santos nga Misa sa mga kabaryohan. Kasagaran sa mga tawo sa baryo maabi-abihon kaayo. Ordinaryo lamang ang ilang pamuyo apan dato sila’g kasingkasing. Sa kanunay, mag-andam gayod sila og lami-an nga pagkaon para sa pari ug mga kauban. Apan, aduna akoy nabantayan nga problema.  Sa akong pagbalikbalik sa kabaryohan, akong nahinungan nga kasagarang mag-andam sa pagkaon sa pari dili na makasimba. Ug kini tungod kay magpahiluna man sila sa pagkaon sa pari. Ang maong paagi akong gihangyo nga usbon tungod kay para kanako dili angay nga ang pag-andam sa pagkaon sa pari maoy makababag sa pagsimba sa pipila ka maalagarong mga tawo. Wala may problema kon ordinaryo lang ang pagkaon sa pari. Wala may kaso kon bugnaw ang pagkaon sa pari. Mas mahinungdanon nga ang tanan makapaminaw sa pulong sa Diyos ug makadawat ni Kristo diha sa Santos nga Misa.

Diha sa ebanghelyo karong Domingoha, atong nadungog ang estorya mahitungod sa duha ka igsoong babaye nga ginganla’g Marta ug Maria, nga miabi-abi kang Hesus diha sa ilang panimalay. Si Marta nagkapuliki og andam para kang Hesus ug sa iyang mga kauban, apan si Maria naglingkod lamang sa tiilan sa Ginoo ug namati sa iyang mensahe. Mireklamo si Marta mahitungod sa iyang igsoon ngadto kang Hesus, apan siya ang gipahimangnoan sa Ginoo, “Ay, kanimo, Marta! Naguol ug nahingawa ka sa daghang mga butang, nga unta usa ra man ang gikinahanglan. Nakapili si Maria sa labing maayo, ug walay makakuha niini gikan kaniya.”

Ang pag-asikaso ni Marta para kang Hesus dili daotan, sama nga ang pag-andam og pagkaon alang sa pari dili usab daotan. Ang pagkamatinagdanon sa bisita usa ka hiyas nga dalaygon ug angay natong buhaton. Apan sa pagbuhat niini, dili nato kalimtan ang pagpaminaw sa pagtulon-an sa Ginoo. Ang gisulti ni Hesus kang Marta dili nato angay’ng sabton nga pagsaway sa usa ka mangil-ad nga lihok, kondili pagpahiluna sa usa ka maayong buhat. Ang Ginoo nagpasabot kang Marta nga bisan tuod ikalipay niya ang iyang giandam sa kusina, mas malipay siya kon kini maghatag og panahon sa pagpakighinabi kaniya ug pagpaminaw sa iyang mensahe.

Dili nato ikalilong nga sa inadlaw-adlaw natong pagtrabaho ug pagpangitag panginabuhi-an, usahay malimtan nato ang Ginoo. Sa kadaghan sa atong giatiman nga trabaho, usahay wala na tay panahon sa pag-ampo. Kon mag-ampo man gani, dinalian ug kadiyot ra pud. Wala na tay panahon sa pagpamalandong ug pagpaminaw sa Ginoo. Kini ang nahitabo kang Marta ug kini ang kahimtang sa atong kinabuhi nga buot ipausab sa ebanghelyo. Ang ebanghelyo magdasig kanato sa paghatag og unang pagtagad sa pag-ampo ug pagpaminaw sa mensahe sa Dios. Unahon ang pagpaminaw sa mga Pulong sa Dios tungod kay kini maoy maghatag sa tawo og lamdag sa iyang kinabuhi ug giya sa iyang mga buhaton. Ang tawo nga malamdagan sa Pulong sa Dios dili mahisalaag ug dili gayod makabuhat og daotan.

Pamalandongan nato kini:

1. Unsa man ang mga butang nga makabalisa pag-ayo kanato ug makapalayo kanato sa Ginoo?

2. Unsa may angay natong buhaton aron makapamati kanunay sa mga mensahe sa Dios ug makatuman niini sa matag adlaw?