21ST SUNDAY IN ORDINARY TIME (YEAR C)

LUKAS 13:22-30

Diha sa Ebanghelyo, usa ka tawo ang nangutana kang Hesus, “Ginoo, gamay lang ba ang maluwas?” Agi’g tubag, si Hesus wala moingon nga “Oo” o “Dili”. Hinoon, miingon siya, “Paningkamot kamo nga mosulod sa higpit nga pultahan”. Para sa Ginoo, ang importante nga pangutana dili ang “pila” kondili “Unsaon”.

Wala si Hesus moingon nga “Pipila ra ang maluwas” tungod kay dili niya gusto nga madiskurahe kita. Kon gamay ra ang maluwas, makaingon kita sa kaugalingon: “Daghan man ko’g sala. Wala na koy pag-asa ani. Ma-impyerno gayod ako. Wala nay kapuslanan ang akong paningkamot.” Wala usab moingon si Hesus nga “Daghan ang maluwas” tungod kay dili siya gusto nga modako ang atong ulo. Moingon unya kita sa kaugalingon: “Ah, di bali nga makasala ko. Maloloy-on kaayo ang Ginoo. Pasayloon ra ko niya ini’g abot sa adlaw sa paghukom.”

Ang tubag ni Hesus usa ka pagdasig ug paghagit: “Buhata ninyo ang tanan nga makasulod sa higpit nga pultahan”. Unsa man ang higpit nga pultahan? Diha sa Ebanghelyo ni San Juan, si Hesus miingon “Ako ang pultahan. Ang moagi kanako maluwas” (10:9). Miingon usab siya: “Ako ang dalan, ang kamatuoran, ug ang kinabuhi. Walay makaadto sa Amahan kon dili moagi kanako” (14:6). Kini diay’ng “higpit nga pultahan” dili usa ka butang kondili usa ka persona – si Hesus mismo. Kon gusto kita nga maluwas, maningkamot kita pagsunod kaniya tungod kay siya maoy magdala kanato ngadto sa kinabuhing dayon.

“Buhata ninyo ang tanan nga makasulod sa higpit nga pultahan”. Usa kini ka pagdasig kanato sa pagpasibo ang atong pagkatawo ngadto sa pagkatawo ni Hesus, ang higpit nga pultahan. Aron kita makasulod sa langit, atong ipahaum ang atong hunahuna ug kasingkasing sa hunahuna ug kasingkasing ni Hesus. Apil na niini ang atong batasan ug kinaiya, ang atong mga damgo ug pangandoy, ug ang atong mga kagustohan ug likayan.

 “Paningkamot kamo”, “Buhata ninyo ang tanan”. Gipasabot ni Hesus sa iyang mga tinun-an nga dili sayon ang pagsunod kaniya. Nagkinahanglan kini og pagdisiplina ug pagsakripisyo sa kaugalingon. Aron maangkon ang kaluwasan, kinahanglan makamao kita nga malimot sa kaugalingon, mopas-an sa krus matag adlaw ug mosunod kaniya.

Unsa may gipasabot niini sa atong inadlaw-adlaw nga kinabuhi?

Daghan ang naghunahuna nga ang pagsulod sa higpit nga dalan mao lamang ang pagsimba matag Domingo, pagpaminaw sa Pulong sa Dios, ug pagkalawat. Apan, ang pagsulod sa higpit nga dalan mas labaw pa niini. Usa kini ka kinabuhi sa paghatag sa kaugalingon, sa pag-alagad sa mga kabos, ug sa paghigugma sa tanang mga binuhat sa Dios, apil ang mga makasasala ug mga kaaway.

Pinaagi sa sambingay, si Hesus nagtudlo nga sa “Adlaw sa Paghukom”, adunay mga tawo nga moingon: “Ginoo, pasudla kami sa langit kay nangaon kami ug nanginum uban kanimo. Naminaw usab kami sa imong mga pagtulon-an.” Apan, motubag kono ang Dios kanila, “Pahilayo kanako kamong mga daotan kay wala ako makaila kaninyo!” Dinhi, gipasabot kita nga ang atong pagkabinunyagan ug pagsimba kang Hesus dili garantiya sa atong kaluwasan. Bisan og katoliko ka, bisan hinimbahon ka, dili ka makasulod sa langit kon daotan ang imong binuhatan, o kon ikaw walay gibuhat nga maayo para sa uban.

Pamalandongan nato kini:

1.     Apil ba sa atong mga damgo ug pangandoy ang kaluwasan sa atong kalag?

2.     Unsa may angay natong buhaton aron makasulod sa higpit nga pultahan ug makasulod sa gingharian sa langit?